بهبود جوانه زنی بذر گواوا (Psidium guajava) با استفاده از خراش دهی با اسید

با توجه به اینکه جوانه زنی بذر گواوا (Psidium guajava) ضعیف و کند می باشد، در این آزمایش اثرات روش استخراج بذر و روش های خراش دهی بر جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه گواوا رقم الله آباد سفیدا مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول برای بررسی اثر استخراج بذر گواوا با استفاده از اسید سولفوریک غلیظ ۹۵% (نسبت های اسید سولفوریک به بذر شامل: ۱:۵، ۲:۵ و ۳:۵) و یا استخراج دستی بذر (شاهد) بر جوانه زنی بذر انجام گردید. بهترین روش استخراج بذر خیساندن بذر در اسید سولفوریک غلیظ (نسبت اسید سولفوریک به بذر ۱:۵) بود. این بذور بیشترین درصد جوانه زنی (۷۰% ) و وزن خشک ریشه چه (۳۴۰ میلی گرم) را داشتند. در آزمایش دوم، خراش دهی بذر با اسید سولفوریک غلیظ(H۲SO۴ ) با خراش دهی توسط اسید کلریدریک غلیظ(HCl) مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دادند جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه در تیمار خراش دهی با اسید کلریدریک (به مدت ۱۰ یا ۱۵ دقیقه) افزایش یافت. به نظر می رسد تاخیر در جوانه زنی بذر گواوا (Psidium guajava) به میزان زیادی با سفتی پوسته بذر و رکود فیزیکی در ارتباط می باشد.

Keywords:

اسید , جوانه زنی بذر , خراش دهی , گواوا (Psidium guajava)