تحلیل یک نیروگاه تولید همزمان آب و برق مستقل از شبکه، با انرژیهای خورشیدی، بادی و سیکل ترکیبی در منطقه ای واقع در استان سیستان و بلوچستان
Publish place: 30th Annual International Conference of the Iranian Association of Mechanical Engineers
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 284
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISME30_172
تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1401
Abstract:
نظر به نیاز روزافزون انرژی و اثرات نامطلوب زیست محیطی ناشی از استفاده بی رویه از سوخت های فسیلی، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر اهمیت زیادی یافته است. در همین راستا استفاده از انرژی های بادی و خورشیدی برای تامین آب و برق در استان سیستان و بلوچستان، به علت وجود پتانسیل های مناسب، مورد توجه قرارگرفته است. در این پژوهش یک سیستم ترکیبی تولید همزمان آب و برق، متشکل از منابع تجدیدپذیر و منابع فسیلی به صورت مستقل از شبکه طراحی شده است. این سیستم با هدف تامین آب و برق منطقه ای ساحلی در نزدیکی شهرستان چابهار، متشکل از توربین های باد، سلول های فوتوولتاییک، سیکل ترکیبی و آب شیرین کن اسمزمعکوس ارائه شده است. ترکیب منابع تجدیدپذیر و فسیلی با هدف کاهش هزینه و افزایش قابلیت اطمینان نسبت به حالت تمام تجدیدپذیر از یک سو، و کاهش مصرف سوخت نسبت به حالت تمام فسیلی از سوی دیگر، انجام شده است. در این تحقیق با استفاده از اطلاعات جغرافیایی، سیستم انرژی در طول ۸۷۶۰ ساعت (یک سال) شبیه سازی شده است. در این راستا با استفاده از مدلسازی ترمودینامیکی و تحلیل اگزرژی، عملکرد این سیستم بررسی شده است. نتایج حاصله حاکی ازآن است که سیستم طراحی شده قادر است نیاز آب و برق منطقه را به طور کامل تامین کند و عملکرد موثری داشته باشد. همچنین لازم به ذکر است مقداری استفاده از سوخت فسیلی در کنار منابع تجدید پذیر، کمک چشمگیری به کاهش استفاده از باتری، کاهش تعداد واحدهای آب شیرین کن و کاهش سایر هزینه ها می کند. از طرف دیگر استفاده از این طرح منجر به کاهش قابل توجه مصرف سوخت و کاهش آلودگی می شود.
Keywords:
Authors
مهدی بانشی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران
امیر نجات
دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران
پوریا احمدی
استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران
آوا شاهرخی
دانشیار، دپارتمان مهندسی و تکنولوژی، دانشگاه لیورپول جان مورس