بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری والدین با وقوع رفتارهای پرخطر در نوجوانان

این پژوهش با تعیین رابطه بین سبک فرزندپروری والدین با گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان انجام شد.پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی پسران نوجوانبا دامنه سنی ۱۸-۱۲ ساله شهر مشهد در سال ۱۴۰۰ بود، که از میان آنها با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۰۰ نفر انتخاب و به پرسشنامه سبک فرزندپروری (بامریند، ۱۹۹۱) و پرسشنامه رفتارهای پرخطر نوجوانانایرانی (زاده محمدی و همکاران، ۱۳۹۰) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی، ضریبهمبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه ورود همزمان انجام شد. نتایج نشان داد که بین سبکفرزندپروری مقتدرانه با گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان همبستگی منفی و معناداری وجود دارد. (r=-۰/۵۷ و P<۰/۰۵) اما این رابطه بین دو سبک مستبدانه (r=-۰/۶۹ و P<۰/۰۵) و سهل گیرانه (r=-۰/۶۵ و P<۰/۰۵) با گرایش نوجوانان به رفتارهای پرخطر به ترتیب مثبت و معنادار بوده است. همچنین، تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک فرزندپروری توان تبیین ۳۴ درصد واریانس گرایش به رفتار پرخطر در نوجوانان راداشته است. با توجه به نتایج لزوم توجه مسئولین به مهارت فرزندپروری والدین و افزایش دانش آنان در اینزمینه جهت کاهش تبعات فرزندپروری ناکارآمد در جامعه احساس می گردد.

Keywords:

رفتار پرخطر , سبک فرزندپروری , نوجوان , شهر مشهد