اثرات ترکیبات فلاونوئیدی پوست سبز گردو بر افزایش بازده سلول درمانی با کمک تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی به سلولهای تولید کننده انسولین درموشهای صحرایی مدل دیابتی

هدف: در این مطالعه اثر ترکیبات فلاونوئیدی پوست سبز گردو را بر تولید سلولهای ترشح کننده انسولین بررسی شد.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی (AD-MSCs)در شرایط استریل بهمدت۲۱­روز در مجاورت عصاره فلاونوئیدی با دوزهای ۵۰ و ۱۰۰ میلیگرم بر میلیلیتر سلولهای انسولین ساز تمایز داده شدند. برای دیابتی کردن رتها از استرپتوزوتوسین با دوز ۶۰ میلیگرم بر کیلوگرم استفاده شد. از رنگآمیزی دیتیزون (DTZ) برای حضور انسولین، از روش ایمونوفلورسانس جهت تعیین حضور پروتئینهای اختصاصی سلولهای بتای پانکراس، اندازهگیری قند خون توسط دستگاه گلوکومتر،  سطح کراتین، اوره و اسیداوریک سرم از روش کالریمتری و­ از رونویسی معکوس واکنش زنجیرهای پلیمراز (RT-PCR) برای ارزیابی بیان ژن PAX۴   استفاده شد.نتایج: تحت شرایط فوق بهتدریج از سلولهای دوکی شکل فیبروپلاستی به سلولهای مدور تغییر و سلولهای انسولین ساز با استفاده از رنگ ­DTZ بهرنگ قرمز رویت و ترشح انسولین را نشان دادند. بیان نشانگرهای انسولین-پروانسولین و گیرنده بتا اثبات شد، میزان قند خون، اوره، اسیداوریک و کراتین کاهش و سطح بیان ژن PAX۴ در گروههای تجربی اختلال معنیداری را نشان دادند(۰۵/۰≥p).نتیجهگیری: نتایج بهدست آمده نشان داد کهAD-MSCs  تحت عصاره فلاونوئیدی پوست سبز گردو توانایی تمایز به سلولهای تولیدکننده انسولین را دارند. 

Keywords:

سلولهای بنیادی مزانشیمی , سلولهای انسولین ساز , دیابت , فلاونوئیدی , تمایز