بررسی زمانی- مکانی پوشش گیاهی شهر کرمان با استفاده از روش های طبقه بندی نظارت شده و شاخص NDVI

پوشش گیاهی یکی از منابع مهم طبیعی است که حیات انسان وابسته به ان است و شامل کلیه گونه های گیاهی یک ناحیه و نحوه پراکنش مکانی و زمانی انهاست. استفاده از داده های سنجش از دوری با توجه به اینکه دارای اطلاعات به روز و کم هزینه است جایگاه ویژه ای را در ارزیابی منابع طبیعی برای خود ایجاد کرده است. با این وجود، هنگامی که یک ارزیابی دقیق از دقت انجام می شود (به عنوان مثال براساس یک نمونه بی طرفانه و طبقه بندی مستقل از سایت های تایید)، نتایج به دست آمده از سنجش از راه دور اغلب امیدوار کننده هستند که هرگونه بهبود در روش های تجزیه و تحلیل را ضروری می سازد هدف این تحقیق بدست آوردن مساحت پوشش گیاهی و تغییرات ان در ۸ سال اخیر شهر کرمان است. برای این منظور تصاویر ماهواره ای لندست ۸ از سال ۲۰۱۳ و ۲۰۲۱ به عنوان داده ورودی مورد استفاده قرار گرفت که به دلیل خام بودن این تصاویر تصحیحات رادیومتریکی و هندسی بر روی انها انجام شد. با بهره گیری از شاخص تفاضلی نرمال شده گیاهی (NDVI) و هم چنین با بهره گیری از روش های طبقه بندی نظارت شده: ماشین بردار پشتیبان (SVM) ، کمترین فاصله و درخت تصمیم گیری به محاسبه مساحت پوشش گیاهی این منطقه پرداخته شد. نتایج حاصل از مجموع پوشش گیاهی بدست آمده از طریق NDVI در سالهای ۲۰۲۱ و ۲۰۱۳ به ترتیب: ۲۵۸۲/۰۱۰ و۳۵۲۶/۹۲۰ بر حسب واحد هکتار و همچنین دقت کلی بدست آمده در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۲۱ ازطبقه بندیهای SVM به ترتیب: %۹۹/۸۵ و %۹۹/۲۸ و در کمترین فاصله (Mimum Distance) به ترتیب: %۹۹/۵۵ و %۹۸/۱۹ و در درخت تصمیم گیری (Decision Tree) به ترتیب: %۹۷/۳۳ و %۹۷/۳۷ می باشد. نتایج نشان داد که روش SVM در بین روش های به کاربرده شده مطلوبتر است.

بررسی زمانی- مکانی پوشش گیاهی شهر کرمان با استفاده از روش های طبقه بندی نظارت شده و شاخص NDVI Keywords:

مساحت پوشش گیاهی , NDVI , SVM , کمترین فاصله , درخت تصمیم گیری