یکی از عوامل مهم در تولید محصولات کشاورزی، سلامت گیاه میباشد. محصولات زراعی تحت تاثیر عوامل مختلف دچار بیماری میشوند. بیماری در گیاهان موجب کاهش تولید محصولات و در نهایت، خسارت به کشاورزان و شرکتهای بیمه و همچنین، افزایش نیاز به واردات از کشورهای دیگر میشود. بنابراین تشخیص بیماری، در شروع به اقدامات مناسب برای پیشگیری و مبارزه، در درجه ی اول از اهمیت قرار دارد. اگر بیماری به موقع تشخیص داده شود میتوان با برنامه ریزی صحیح به حل مشکل پرداخت و از آسیب جدی به گیاه جلوگیری کرد. همچنین تشخیص وضعیت گیاه در یک منطقه، به کاشت بهینه گیاه در منطقه مناسب رشد آن از نظر شرایط اقلیمی، کمک بسیار زیادی خواهد نمود. در این مطالعه سعی بر این بوده است تا به صورت مروری به بررسی روشهای تشخیص بیماری در گیاهان پرداخته شود. با توجه به پژوهشهای انجام شده تاکنون، روشهای بسیار زیادی برای تشخیص بیماری در گیاهان به کار برده شده است. روشهای تشخیص بیماری در گیاهان را به صورت کلی میتوان به دو روش مستقیم و غیر مستقیم طبقه بندی نمود. روش مستقیم شامل روش آزمایشگاهی میباشد که پژوهشگر به صورت مستقیم نمونه سالم و بیمار گیاه را مورد بررسی و آزمایش قرار میدهد. روش دیگر روش غیرمستقیم است که این روش را میتوان به دو دسته روشهای زمینی و روشهای غیرزمینی تقسیمبندی نمود. با توجه به ارزیابیهای صورت پذیرفته توسط پژوهشگران
روشهای مستقیم دارای دقت بالاتری نسبت به روشهای غیر مستقیم هستند. این در حالی است که یکی از مزیتهای اصلی روشهای غیرمستقیم، امکان بررسی و تشخیص بیماری در منطقه وسیعتر و در بازه ی زمانی کمتری میباشد. همچنین به لحاظ هزینه
روشهای غیرمستقیم مقرون به صرفه تر میباشد.