تدوین مدل ساختاری برای پیش بینی استرس ناباروری بر اساس تنظیم شناختی هیجان، ذهن-آگاهی، نیازهای بنیادی روان شناختی با میانجی گری سرسختی روان شناختی در زنان و مردان نابارور

مقدمه: این پژوهش به منظور بررسی الگوهای ساختاری بر اساس تنظیم شناختی هیجان، ذهن­آگاهی، نیازهای بنیادی روان­شناختی با  نقش سرسختی روان­شناختی به عنوان میانجی با استرس ناباروری در زنان و مردان نابارور انجام گرفت.روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی از نوع مدل­یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه زنان و مردان نابارور شهر تهران می­باشد. بدین منظور ۲۰۰ زن و ۲۰۰ مرد با تشخیص ناباروری اولیه و ثانویه مراجعه کننده به مراکز ناباروری شهر تهران در سال ۹۸ به صورت نمونه­گیری تصادفی چند مرحله­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس، پرسشنامه­های تنظیم شناختی هیجان، پنج عاملی ذهن­آگاهی، ارضای نیازهای بنیادی روان­شناختی و سرسختی روان­شناختی استفاده شد. سپس، داده­ها با استفاده از نرم­افزارهایSPSS  و Amoss و با روش تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند.یافته­ ها: نتایج نشان داد که همه متغیرها ضریب مستقیم معناداری با متغیر وابسته اصلی دارند، اما با توجه به معنادار بودن ضرایب غیرمستقیم و مستقیم در مدل زنان می­توان گفت که سرسختی به صورت جزیی رابطه بین این متغیرها را میانجی­گری می­کند. اما در مدل مردان نقش میانجی سرسختی به دلیل عدم معنادار بودن ضرایب غیرمستقیم تایید نشد.نتیجه ­گیری: براساس نتایج حاصل از این پژوهش، در رابطه با تاثیر غیرمستقیم سرسختی بر استرس ناباروری می­توان چنین گفت که تمام افراد در مواجهه با شرایط استرس­زا واکنش­های درستی انجام نمی­دهند، بر اساس نتایج این پژوهش افراد سخت­رو در مواجهه با موقعیتهای مختلف اجتماعی، احساس توانایی و تعهد بیشتری می­کنند. آنها مطمئن هستند که با اتخاذ روش­های مناسب و بهره­گیری از روابط و حمایت­های اجتماعی، قادر به مبارزه و رفع موانع مختلف زندگی می­باشند، بنابراین، پیشنهاد می­شود تیم­های بهداشت و سلامت با آگاهی از این مسائل در درمان و بهبود استرس افراد نابارور تدابیر بهتری را بیاندیشند.