ارزیابی قابلیت اطمینان ریزشبکه شامل منابع تولید پراکنده تجدید پذیر و منابع ذخیره انرژی با به کار گیری تکنیک بارزدایی

در این مقاله با استفاده از روش مونت کارلو و با در نظر گرفتن توابع توزیع احتمالی زمان وقوع خطا و مدت زمان رفع عیب در خطوط فشار متوسط شبکه توزیع، ترانسفورمرهای توزیع و خطوط فشار ضعیف شبکه توزیع، پارامترهای قابلیت اطمینان شبکه استاندارد ۳۳ باسه IEEE ارزیابی شده است. برای ارزیابی قابلیت اطمینان از پارامترهای انرژی توزیع نشده سالیانه، تعداد قطعی سالیانه و مدت زمان قطعی برق سالیانه برای هر نقطه بار محاسبه شده است. در این ارزیابی اثر وجود سه منبع تولید پراکنده شامل پنل خورشیدی (PV)، توربین بادی (WT) و دیزل ژنراتور (DG) در افزایش قابلیت اطمینان بررسی می گردد. همچنین میزان بهبود در قابلیت اطمینان شبکه در صورت وجود قابلیت بارزدایی در ریزشبکه هنگام ایزوله شدن قسمتی از ریزشبکه از شبکه اصلی و ایجاد جزیره، ارزیابی می شود. در ادامه میزان بهبود قابلیت اطمینان در صورت به کار بردن منبع ذخیره انرژی در کنار پنل خورشیدی و توربین بادی در کنار به کارگیری تکنیک بارزدایی نیز مورد بررسی قرار می گیرد. و در خاتمه، مکان یابی و تعیین ظرفیت منابع تولید و ذخیره انرژی با اهداف افزایش قابلیت اطمینان و کاهش تلفات به صورت توامان انجام می شود.

Keywords:

ارزیابی قابلیت اطمینان , بارزدایی , تولید پراکنده , منابع تجدید پذیر , منابع ذخیره ساز انرژی , مونت کارلو . شبکه هوشمند