بررسی هیستوپاتولوژیک ترمیم زخم ناشی از گاستروتومی در خرگوش، با نخ های پلی گلاکتین ۹۱۰ آغشته به فنی توئین و ترانکرون
Publish place: Veterinary Research & Biological Products، Vol: 35، Issue: 2
Publish Year: 1401
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 269
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_VTJ-35-2_009
Index date: 25 June 2022
بررسی هیستوپاتولوژیک ترمیم زخم ناشی از گاستروتومی در خرگوش، با نخ های پلی گلاکتین ۹۱۰ آغشته به فنی توئین و ترانکرون abstract
زخم های معده به دلایل مختلف تولید می شوند. بهبود سریع زخم های جراحی مورد بحث محققین می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی هیستوپاتولوژیکی اثر نخ های پلی گلاکتین ۹۱۰ آغشته به فنی توئین و ترانکرون بر روی ترمیم زخم معده جراحی در خرگوش ها می باشد. ۲۱ خرگوش نر سفید نیوزلندی به سه گروه کنترل، فنی توئین و ترانکرون تقسیم شدند. یک برش گاستروتومی یک سانتی متری در خم بزرگ دیواره معده ایجاد، سپس با الگوی کوشینگ توسط نخ های آغشته به فنی تویین و ترانکرون بخیه زده شد. برای بررسی آسیب شناسی بافتی (هیستوپاتولوژی) در روزهای ۳، ۷ و ۲۱ بعد از جراحی نمونه بافتی اخذ و مقاطع با روش هماتوکسیلین – ائوزین و ماسون تری کروم رنگ آمیزی شدند. تغییرات هیستوپاتولوژیکی توسط آزمون کروکسال والیس مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج مطالعات هیستوپاتولوژی نشان داد که در گروه های ترانکرون و فنی تویین میزان سلول های التهابی، فیبروبلاست ها و عروق زایی به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل (۰۵/۰>P)و میزان تشکیل سلول های اپی تلیال به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود. اما بین گروه های فنی تویین و ترانکرون تفاوت معنی داری نبود. نخ های بخیه پلی گلاکتین ۹۱۰ آغشته به ترانکرون و آغشته به فنی توئین اثرات چشم گیری بر روی کاهش التهاب و تسریع روند ترمیم زخم تجربی ناشی از جراحی گاستروتومی در خرگوش نشان دادند.
بررسی هیستوپاتولوژیک ترمیم زخم ناشی از گاستروتومی در خرگوش، با نخ های پلی گلاکتین ۹۱۰ آغشته به فنی توئین و ترانکرون Keywords:
بررسی هیستوپاتولوژیک ترمیم زخم ناشی از گاستروتومی در خرگوش، با نخ های پلی گلاکتین ۹۱۰ آغشته به فنی توئین و ترانکرون authors
نیما پاکزه
دانشکده دامپزشکی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
امیر رضا کرمی بناری
بخش فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
کامبیز ولیی
دانشکده دامپزشکی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :