دورنمایی ازمدیریت و برنامهریزی نیروهای انتظامی ونظامی در پاسخ به اورژانسهای حملات هستهای و رادیولوژیک

پاسخ به اورژانسهای حملات هسته ای ممکن است همراه با درگیری با انواع خطرات مختلف از جملـه خطـرات طبیعـی ( ماننـد طوفان ) ، تکنولوژیکی ( مانند رادیاسیون ) و فعالیت ب یولوژیک یا جنایی ( مانند سـرقت، کارشـکنی و حمـلات تروریـستی ) باشـد . پاسخ به هر یک از این خطرات توسط سازمانهای و ارگانهای پاسخگوی مختلف صورت می گیـرد کـه هـر یـک دارای قـوانین و برنامههای خاص خود هستند . نیروهای انتظامی و نظامی به همراه امدادگران و نیروهای پزشکی و بهد اشتی نقش بسیار مهـم و انکار ناپذیری در این زمینه دارند . برای مدیریت بهینه و برنامه ریزی روشهای پاسخ به این خطرات، این سازمانها و نیروهـا بایـد درون یک سیستم همراه و هماهنگ گنجانده شوند . ترکیب و اندازه سازمانها و ارگانهای پاسـخ دهنـده در اورژانـسهای مختلـف، تفاوت قابل توجهی دارند که از تفاوت عناصر در سطوح استانی و کشوری وسازمان های پاسخگوی غیر اتمی مانند نیروی پلیس ناشی می شود . باید در برنامه آماده سازی اورژانس امکان هماهنگی، همراهی و همبستگی سریع تمام این سطوح و سـازمان هـا به منظور برطرف نمودن نیازهای اورژانس های ویژ ه فراهم گردد . در نتیجه، برنامه های موجود در تمام این سطوح باید بـا هـم قابل قیاس باشد : (1 ترمینولوژی ( تعاریف و مفاهیم ) (2 مفهوم عملیات (3 مدیریت عملیات اورژانس (4 توصیفات عملکـردی و سازمانی (5 هماهنگی، فعال سازی و یکپارچگی (6 مراکز و ارتباطات (7 رویکردها، رو شها و تجهیزات مورد استفاده برای اجرای فعالیتهای مشترک یا یکپارچه شده (8 آموزش و تمرین (9 حفظ و تضمین کیفیت موارد ذیل دور نمایی از برنامـه هـای مـورد نظر فوق و مدیریت روش های اجرایی آن را شامل می گردد . این برنامه، در واقع یک رویکرد » پردازشی « بـرای تـشکیل برنامـه اورژانس، پاسخ به اورژانس و ایجاد و حفظ توانایی پاسخ دهی است . این برنامه ها باید شـامل اطلاعـات مـورد نیـاز بـرای سـایر عناصر سازمانی در ایجاد توانایی پاسخ دهی موثر بوده و باید با هم قابل مقایسه باشند . سایر چهـارچوب هـا یـا سـاختارها مـی توانند کاملا مناسب باشند که حا کی از جامع بودن آنها در قسمتهای بالا و قابل قیـاس بـودن بـا سـایر برنامـه هـای اورژانـس کشوری است . برنامههای نیروهای انتظامی کشور می تواند اساس آماده سازی اورژانس توسط سازمان های پاسـخگوی اسـتانی و کشوری را تشکیل دهد . این برنامه ریزی باید به گونه ای باشد که شامل تم ام سازمان ها در سـطوح کـشوری و اسـتانی بـوده و همچنین سازمان های غیر دولتی ) NGO ها ) را که در پاسخ به اورژانس ناشی از خطر رادیاسـیون نقـش چـشمگیری دارنـد و تمام سازمان هایی را که مسئول پاسخ به اورژانسهای غیر اتمی و فعالیتهای جنایی هستند نیز در بر بگیـرد . ایـن برنامـه ریـزی باید حوزه فعالیت اقدامات را توصیف کند . به عنوان مثال پاسخ به خطر رادیاسیون واقعی یا فرض شده دستیابی به موارد زیر را مطرح می سازد : (1 هماهنگ ساختن جریان پاسخ در چندین حوزه کشوری یا در مسئولیت های ملی حائز اهمیت . (2 حمایت ملی از نیروهای کشور . این برنام ه، جزئیات کافی برای یک پاسخ مناسب را ارائـه نمـی دهـد . اینگونـه جزئیـات کامـل بایـد در روشهایی که بر اساس برنامه تدوین می شوند، گنجانده شود . این برنامه باید قوانین کـشوری، کـدها یـا وضـعیتهایی را کـه بـه تعریف مسئولیتها در برنامه ریزی، تصمیم گیری و اجرای فعالیتهای پاسخ به اورژانس های رادیاسیون، غیـر اتمـی و فعالیتهـای جنایی می پردازند را فهرست نماید . در اصل مقاله به توصیفاتی در مورد انواع تهدیدهای رادیاسیون در برنامه ریـزی نیروهـای انتظامی و . . . پرداخته شده است . در مجموع مراتب اتخاذ شده فوق در راستای تضمین در دسـترس بـودن ح مایـت تـدارکاتی لازم برای برنامهریزی و مدیریت نیروهای انتظامی و نظامی در پاسخ به اورژانسهای حملات هسته ای و رادیولوژیـک مـی باشـند . نیروهای انتظامی و نظامی به همراه امدادگران و نیروهای پزشکی و بهداشتی نقش بسیار مهمی در این زمینه دارند . در نتیجـه، برنامه ها و روشهای پاسخ به تمام خطرات باید درون یک سیستم همراه و هماهنگ گنجانده شود . بدیهی است که مراتب فـوق پس از تصویب نهایی باید پس از آموزش کافی کارکنان اجرا گردند و تدابیری اندیشیده شود تا هماهنگی لازم برای در دسترس بودن و قابلیت اعتماد به تمام پرسنل، آموزشها، ذخا یر، تجهیزات، سیستمهای ارتباطی و مراکز لازم برای انجام فعالیتهـای ذکـر شده در برنامه و اتخاذ مراتب برای حفظ، مرور و به روز کردن برنامه ها، روشها و سایر مراتب و در نظر گرفتن درسهای آموخته شده از تحقیقات و انجام مانور ها ( مانند پاسخ به اورژانس ) صورت گیرد .