تاثیر تمرینات ورزشی هوازی در طول زندگی بر حافظه و سایتوکاین IL-۱beta در هیپوکامپ و پره فرونتال کورتکس موش های نر نژاد NMRI مبتلا به ترومای مغزی
Publish place: Sport and Exercise Physiology، Vol: 15، Issue: 3
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 110
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OEPPA-15-3_007
تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1401
Abstract:
زمینه و هدف: آسیب ترومای مغزی یکی از علت های مرگ ومیر و معلولیت در جهان در میان تمام آسیب های مرتبط با دستگاه عصبی مرکزی است. آسیب های تروماتیک مغزی (TBI) از مهم ترین علل مرگ ومیر در سنین زیر ۴۰ سال است و درصد زیادی از مرگ های ناشی از تروما را شامل می شود. این آسیب به مجموعه ای از اتفاقات منجر می شود که تا حدی به ماهیت و محل آسیب بستگی دارد. ضربه به سر به دلیل مرگ نورون ها در دستگاه لیمبیک و به ویژه هیپوکامپ، می تواند موجب نقصان عملکرد حافظه و یادگیری شود. ازاین رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ورزشی هوازی در طول زندگی بر حافظه و سایتوکاین IL-۱beta در هیپوکامپ و پره فرونتال کورتکس موش های نر نژاد NMRI مبتلا به ترومای مغزی بود.مواد و روش ها: بدین منظور، ۴۰ سر موش آزمایشگاهی نر نژاد NMRI با سن تقریبی ۲۰ روز و وزن ۸ تا ۹ گرم از انستیتو پاستور ایران تهیه و به چهار گروه غیرورزشی +mTBI ، گروه غیرورزشی، گروه ورزشی و گروه ورزشی+mTBI تقسیم شدند. موش ها از ۲۸ روزگی تا ۸۰ روزگی به مدت ۸ هفته (۵۶ روز) به انجام ورزش هوازی پرداختند. در انتهای هفته هشتم پس از اتمام پروتکل ورزشی، القای مدل ترومای مغزی با روش سقوط وزنه اجرا شد. ده روز پس از القای mTBI، موش ها مورد سنجش حافظه فضایی از طریق آزمون رفتاری ماز وای قرار گرفتند. سایتوکاینIL-۱β در هیپوکامپ و پرفرونتال کورتکس موش های مدل mTBI به روش الایزا بررسی شد. پس از بررسی وضعیت طبیعی داده ها از طریق آزمون شاپیرو-ویلک و بررسی همگنی واریانس ها از طریق آزمون لون، از تحلیل واریانس یکطرفه با آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری ۰۵/۰ ≥P و نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که هشت هفته تمرینات ورزشی روی حافظه موش های مبتلا به ترومای مغزی تاثیر دارد (۰۰۱/۰=P). همچنین تمرینات هوازی روی سایتوکاین IL-۱beta در هیپوکامپ موش های مبتلا به ترومای مغزی تاثیر دارد (۰۳/۰=P). افزون بر این مشاهده شد که تمرینات هوازی بر سایتوکاین IL-۱beta در پره فرونتال کورتکس موش های مبتلا به ترومای مغزی تاثیر دارد (۰۰۱/۰=P). نتیجه گیری: نتایج مطلوب پژوهش احتمالا ناشی از آثار سیستمی فعالیت ورزشی بر حفاظت عصبی و کاهش لنفوسیت هاست. با این حال برای بیان دقیق سازوکارهای اثربخشی به مطالعات بیشتری نیاز است. به نظر می رسد داشتن سبک زندگی فعال در طول زندگی می تواند به عنوان رویکردی موثر در کاهش عوارض ترومای مغزی به کار رود.
Keywords:
Authors
زهرا شکری
گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سعید نقیبی
گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
علی برزگری
گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :