تحلیل روند دما در برخی از ایستگاه های مناطق خشک و نیمه خشک کشور دکتر علی اکبر سبزی پرور ، زهرا سیف ، فرشته قیامی

تغییر اقلیم و افزایش دما از مسایل مهم زیست محیطی بشر به حساب می­آید. با بررسی روند تغییرات میانگین دمای هوا می­توان تغییرات اقلیمی در منطقه را ردیابی نمود. پژوهش­های انجام شده در جهان به طور عمده بیانگر افزایش تدریجی دمای متوسط است. در این تحقیق به منظور شناسایی تغییرات زمانی پارامتر­های دمایی (حداقل، حداکثر و متوسط) از مشاهدات ۱۰ ایستگاه سینوپتیک در دوره ۱۳۸۴-۱۳۳۵ در مناطق خشک و نیمه خشک کشور استفاده شده است. در این تحقیق از روش رگرسیون خطی و نیز با توجه به ماهیت غیرخطی بودن عناصر اقلیمی از روش نا­پارامتریک من-کندال بهره گرفته شده است، که معنی داری در هر دو روش، نتایج تقریبا یکسانی را نشان می­دهد.     نتایج در دوره ی مشترک آماری نشان داد که در دمای حداکثر، حدود ۷۰ درصد ایستگاه­ها و در دمای متوسط و حداقل حدود ۹۰ درصد ایستگاه­­ها شاهد روند معنی دار مثبت سالانه بودند. بیشترین تغییرات در بین پنج دهه ی مورد مطالعه، به میزان ۴۹ درصد در دهه های سوم و چهارم به وقوع پیوسته است. روند افزایشی دما به خصوص برای میانگین­های ماهیانه دمای حداقل شبانه مشهودتر بود. نتایج نشان داد که استثنائا در شهر بیرجند، در بعضی ماه­ها روند معنی دار منفی به وقوع پیوسته است.

تحلیل روند دما در برخی از ایستگاه های مناطق خشک و نیمه خشک کشور دکتر علی اکبر سبزی پرور ، زهرا سیف ، فرشته قیامی Keywords:

روند دمایی , رگرسیون خطی , آزمون من-کندال , تغییر اقلیم