بررسی رابطه سبک رهبری با انعطاف پذیری منابع انسانی (مطالعه موردی: کارکنان شهرداری جیرفت)

رهبری عاملی کلیدی در سازمان است که بر ترویج انعطاف پذیری منابع انسانی می تواند تاثیرگذار باشد. به همین منظور هدف از انجام پژوهش حاضر مطالعه بررسی رابطه سبک رهبری با انعطاف پذیری منابع انسانی شهرداری جیرفت میباشد. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی است و از نظر ماهیت روش توصیفی-تحلیلی- همبستگی است زیرا هدف از آن توصیف شرایط یا پدیده های مورد بررسی و همچنین رابطه میان متغیرهای پژوهش است که به صورت میدانی انجام گرفته است. روش میدانی به روشهایی اطلاق میشود که محقق برای گردآوری اطلاعات ناگزیر است به محیط بیرون برود و با مراجعه به افراد و برقراری ارتباط مستقیم با واحد تحلیل، اعم از افراد،گروه ها یا سازمانها اطلاعات مورد نیاز را گردآوری کند. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان شهرداری جیرفت است که ۵۷۰ نفر می-باشند. در این تحقیق برای انتخاب تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۰۶ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. بررسی داده های تحقیق نشان می دهد که بین سبک رهبری آزاد منشانه و انعطاف پذیری منابع انسانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین سبک رهبری آمرانه و انعطاف پذیری منابع انسانی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین سبک رهبری تلفیقی و انعطاف پذیری منابع انسانی رابطه مثبت و معنادار اما ضعیفی وجود دارد..

Keywords:

سبک رهبری آزاد منشانه , سبک رهبری آمرانه , سبک رهبری تلفیقی , انعطاف پذیری منابع انسانی , کارکنان شهرداری جیرفت