با افزایش رقابت در بازارهای جهانی، تلاش سازمانها برای بقا در این بازارها افزایش یافته و این موضوع، سبب پیدایش فلسفه مدیریت
زنجیره تامین شده است.
زنجیره تامین دربرگیرنده همه بخشهایی است که در برآورده ساختن سفارش مشتری دخیل هستند. محیط کسب و کار امروزی زمینه بروز سطح بالایی از عدم اطمینان و رفتارهای آشفته در زنجیره های تامین را فراهم کرده است که باعث بروز ریسکهای مختلفی در این زمینه شده است. بنابراین، رویکرد به مدیریت
ریسک زنجیره تامین، باید رویکردی رسمی و ساختاریافته به منظور شناسایی، تحلیل و کاهش
ریسک باشد. شناسایی ریسکها، اولین قدم در تدوین فرایند مدیریت
ریسک زنجیره تامین است. شناسایی ریسکها و مدیریت ریسکها برای تقویت و ارتقاء اثربخشی سازمانهای بزرگ استفاده میشود. در این راستا زنجیره ی تامین باید انعطاف پذیر باشد تا در رویارویی با ریسکهای عملیاتی بتواند موفق عمل کند. بنابراین پژوهش حاضر به بررسی طراحی
زنجیره تامین انعطاف پذیر با توجه به ریسکهای عملیاتی میپردازد و در نهایت با توجه به بررسیهای صورت گرفته، استراتژیهایی مانند منبعیابی چندگانه، قرارداد با تسهیلات پشتیبان، تقویت/ حفاظت از تاسیسات گسترش ظرفیت، موجودی اضطراری پیش از موقعی تیابی توسعه طرحهای تداوم کسب و کار، مدیریت پیچیدگی جریان/گره را برای طراحی زنجیرهی تامین با توجه به ریسکهای عملیاتی مطرح میکند.