بررسی تاثیر اعتماد به برند بر وفاداری به برند با توجه به نقش میانجیگری عشق به برند و تناسب خودپنداره و نفوذ اجتماعی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تاثیر اعتماد به برند بر وفاداری به برند با توجه به نقش میانجیگری تناسب خودپنداره، نفوذ اجتماعی و عشق به برند است. به منظور بررسی مدل ارائه شده هتلهای چهار ستاره شهر مشهد به عنوان جامعه آماری انتخاب گردید. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها به صورت توصیفی-پیمایشی و از لحاظ نحوه تجزیه و تحلیل داده ها به صورت کمی است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ۲۳ سوالی بومی سازی شده است که روایی محتوا بر طبق نظر صاحبنظران و روایی سازه بر اساس تکنیک تحلیل عاملی تاییدی، روایی همگرا، روایی واگرا و پایایی ترکیبی مورد تایید قرار گرفت. همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. نتایج نشان داد که عشق به برند بیشترین میزان همبستگی با وفاداری به برند را دارد. همچنین مشخص شد که متغیر عشق به برند یک متغیر میانجی برای تاثیرگذاری اعتماد به برند و وفاداری به برند می باشد و اثر غیر مستقیم و معنی داری دارد. . با توجه به مدل بررسی شده متغیر تناسب خودپنداره نیز رابطه مثبت و معنی داری با متغیرهای اعتماد به برند و عشق به برند دارد. نتایج آماری نشان داد که مدل بررسی شده قدرت پیشبینی کنندگی مطلوبی دارد و می توان برای افزایش متغیر وفاداری به برند در بین مشتریان، از نتایج این تحقیق استفاده نمود.

Keywords:

عشق به برند , اعتماد به برند , وفاداری به برند , تناسب خودپنداره , نفوذ اجتماعی