بررسی اثر کایرالیتی برروی قابلیت حمل دارو توسط نانولوله های نیترید بور

پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان به عنوان یک هدف و دغدغه در علم پزشکی بوده است. شیمی درمانی یکی از مهمترین روش ها در درمان سرطان است. در طول سال های اخیر پیشرفت های چشمگیری در بهبود شیمی درمانی با به کارگیری نانو حامل های گوناگون برای انتقال هدفمند و کنترل شده عوامل ضد سرطانی صورت گرفته است.دراین بین نانو حامل ها برخی خواص منحصر به فرد نانولوله های کربنی به ویژه نانو لوله های کربنی تک دیواره آن ها را به یکی از کارامدترین ابزارها در تشخیص و درمان سرطان تبدیل کرده است.به غیر از نانولوله های کربنی،انواع دیگر نانولوله ها مانند نانولوله های نیترید بور (BNNTs) کانون توجه مهمی بوده است. کپسوله کردن دارو درون نانولوله یکی از روش های مهم در حمل دارو و رسیدن به بافت است که می تواند توسط نانولوله انجام شود لذا از جمسیتابین درون نانولوله برای کپسوله کردن استفاده شد. در این مقاله سه نوع نانولوله نیترید بور تک جداره آرمچر ۸و ۸ و کایرال ۳ و ۱۲ و زیگزاگ ۰ و ۱۴ و روند آنها در کپسوله کردن داروی ضد سرطان جمسیتابین بررسی شد. بر اساس انرژی جذب دارو در نانولوله ها، دارو در زیگزاگ پایدار است. و طبق نمودارهای Dos هر سه به عنوان حامل برای کپسوله کردن داروی ضد سرطانی جمسیتابین انتخاب شدند. بررسی اثر کایرالیتی برروی قابلیت حمل دارو توسط نانولوله های نیترید بور از طریق نظریه تابعی چگال DFT انجام شده است. محاسبات در سطح B۳LYP/۶-۳۱۱++G(d,p) و با استفاده از نرم افزار Gaussian ۰۹ انجام گردید.

Keywords:

نانولوله نیترید بور , کایرالیتی , نانوحامل , جذب سطحی , داروی جمسیتابین