بررسی پراکندگی جغرافیایی بارش در ایران به روش تحلیل عاملی دوران یافته
Publish place: Geography and Development Iranian Journal، Vol: 1، Issue: 1
Publish Year: 1382
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 222
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-1-1_006
تاریخ نمایه سازی: 11 تیر 1401
Abstract:
تحلیل عاملی دوران یافته ابزار سودمندی برای شناسایی پهنه های پربارش و تفکیک آن ها از قلمروهای کم بارش است. با این حال تاکنون در ایران در پژوهش های اقلیمی اقبال چندان زیادی از بکارگیری این روش های آماری و روش های مشابه آن انجام نپذیرفته است. در این بررسی که به روش تحلیل عاملی دوران یافته انجام گرفت آشکار گردید که در ایران سه قلمرو پربارش وجود دارد. در هر یک از این سه قلمرو مکانیسم های مختلف بارشی فعال هستند. مهمترین قلمرو پربارش ایران کرانه های خزر است که سیستم های باران زا در آن طی تابستان و پاییز فعالند. دومین قلمرو پربارش ایران رشته کوه زاگرس است که فعالیت سیستم های باران زای آن در زمستان است. سرانجام سومین قلمرو پربارش آذربایجان و شمال خراسان است که در بهار بارش بیشتری دریافت می کند.
Keywords:
Authors