خودکفایی آب شهری در مصارف غیر شرب به روش استحصال آب باران در آرین شهر، خراسان جنوبی

استحصال آب باران یکی از روش­ های در دسترس و مکمل برای استفاده از آب­های زیرزمینی می ­باشد که در مناطق خشک و نیمه­ خشک از اهمیت بسیاری برخوردار است. هدف از این پژوهش برآورد میزان آب قابل استحصال حاصل از بارش سالانه آرین شهر واقع در خراسان جنوبی جهت مصارف غیر شرب می­باشد. در این پژوهش در مرحله اول داده­های بارندگی ایستگاه کلیماتولوژی آرین شهر، واقع در سطح شهر، برای دوره ۱۳۹۵-۱۳۵۴موردبررسی و تحلیل قرار گرفت و متوسط بارندگی آرین شهر ۱۸۳ میلی­متر محاسبه گردید. در مرحله دوم بر اساس مطالعات تفضیلی شهرداری آرین شهر، میزان مساحت شهر و همچنین کاربری­ های مختلف شهر تعیین گردید و بر اساس ضریب رواناب هر کاربری، حجم رواناب قابل استحصال به صورت ماهانه، فصلی و سالانه تعیین گردید. نتایج این پژوهش نشان داد با توجه به وقوع بارش­ ها در فصل­ های زمستان و بهار، بیش­ترین حجم آب قابل استحصال در ماه­ های آذر تا فروردین و به صورت فصلی در فصل زمستان و بهار قابل استحصال می­ باشد. به صورت سالانه نیز میزان ۲/۱۴۱۶۳۶ مترمکعب رواناب از سطح شهر قابل استحصال خواهد بود که می­تواند در مصارف مختلف برحسب نیاز شهر مورداستفاده قرار گیرد.  

Keywords:

Rain harvesting , Urban runoff , Urban green space , Aryan shahr , South Khorasan. , آرین شهر , استحصال باران , خراسان جنوبی , رواناب شهری , فضای سبز شهری.