نقش میانجیگری سبکهای مقابلهای در پیشبینی تحمل مراقبت کننده بر اساس درماندگی روانشناختی در مراقبین افراد سالمند

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجیگری سبکهای مقابلهای در پیشبینی تحمل مراقبت کننده بر اساس درماندگیروانشناختی در مراقبین افراد سالمند است. به این منظور، ۲۵۰ نفر از سالمندان بالای ۶۰ سال استان تهران در سال ۱۳۹۶ بهشیوه نمون هگیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامههای خودسنجی مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس( DASS-۴۲ (، پرسشنامهی سبکهای مقابلهای و پرسشنامهی ارزیابی تحمل مراقبت کننده از بیماران ) CBI ( مورد آزمونقرار گرفتند. برای بررسی نقش میانجیگری سبکهای مقابلهای در پیشبینی تحمل مراقبت کننده بر اساس درماندگیروانشناختی از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج مدلیابی معادلات ساختاری نشان داد که سب کهای مقابلهاینقش واسطهای در پیشبینی تحمل مراقبت کننده بر اساس درماندگی روانشناختی در مراقبین افراد سالمند دارد. همچنینبررسی رابطه درماندگی روانشناختی و سب کهای مقابلهای در پیشبینی تحمل مراقبتکننده نشان داد که هر کدام از اینمتغیرها نقش پیشبینی کننده تحمل مراقب تکننده را دارند. در مجموع، این یافتهها نشان میدهند که سب کهای مقابلهای نقشواسط های بر رابطه بین درماندگی روا نشناختی با تحمل مراقبتکننده دارد

Keywords:

سبکهای مقابلهای , درماندگی روانشناختی , تحمل مراقبتکننده , سالمندان.