در نظرگیری سیستم انگیزشی در قراردادهای فناوری اطلاعات بر اساس فرهنگ اسلامی و ایرانی

در قراردادهای بدون انگیزش، تامین کننده صرفا" حقوق و دستمزد مندرج در قرارداد را دریافت میکند و اگر در انجام تعهدات خود کوتاهی و تعلل نماید مستحق جریمه خواهد شد. در این حالت، ممکن است تامین کننده جهت افزایش ثروت سهامداران و ارزش سازمان کارفرما تلاش ننماید و منجر به شکست شکست یک قرارداد فناوری اطلاعات گردد. اگرچه عدم موفقیت یک قرارداد ممکن است از عدم تعیین درست موارد قراردادی (شامل نوع و سطح خدمات ، استثنائات ، چگونگی اندازه گیری خدمات و در نهایت مشخص نکردن نظام پاداش و مجازات در قرادادهای مربوطه) ناشی گردد ولی یکی از مواردی که در قراردادهای فناوری اطلاعات مغفول واقع شده است در نظرگیری عوامل انگیزشی است. هدف تحقیق بررسی امکان در نظرگیری عوامل انگیزشی در قرارداد برون سپاری فناوری اطلاعات بر اساس فرهنگ اسلامی و ایرانی می باشد. روش گردآوری اطلاعات، مراجعه به متون و فرهنگ اسلامی – ایرانی است که با استفاده از مطالعه کتابخانه ای، کاوش اینترنتی و مطالعه اسناد و مدارک در ارتباط با نقش عوامل انگیزشی در بهبود عملکرد سازمان تامین کننده صورت می پذیرد و از روش تحلیل محتوای آموزه های دینی به انواع مختلف ایجاد انگیزه در کارکنان یک سازمان دست می یابد و تشویق کارمندان کوشا و پر کار را نوعی تنبیه برای کارمندان کم کار به حساب می آورد. این تحقیق نشان داد که با در نظرگیری یک سیستم انگیزشی اثربخش، نه فقط می توان موفقیت قرارداد فناوری اطلاعات را افزایش داد، بلکه موجب ایجاد رضایت و تعهد در طرفین قرارداد می گردد. در قراردادهایی که برنامه های پاداش تشویقی درست طراحی و اجرا شوند، هم برون سپار و هم تامین کننده ، سود می برند و تاثیر پاداش بر انگیزش و سطح عملکرد کارکنان تامین کننده مشهود است. بنابر این، بکارگیری نتایج این تحقیق به سازمان های دولتی یا نیمه دولتی و شرکت های خصوصی مبتنی بر خدمات فناوری اطلاعات توصیه می گردد.

Keywords:

قرارداد , فناوری اطلاعات , عوامل انگیزشی , بهبود عملکرد