نقش میانجی اضطراب کرونا در رابطه بین سلامت معنوی،تاب آوری و پریشانی مرگ

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سلامت معنوی، تاب آوری و پریشانی مرگ با میانجیگری اضطرابکرونا در کارمندان بانک ملت شهر مشهد است. این پژوهش به لحاظ هدف بنیادی، به لحاظ روش،توصیفی و از نوع همبستگی است . جامعه آماری این پژوهش کارمندان بانک ملت شهر مشهد بودند کهدر سال ۱۴۰۰ در شعب مختلف مشغول به کار بودند. در این پژوهش به روش نمونه گیری خوشه ای و بهصورت تصادفی تعداد ۱۷۵ نفر (۳۹ زن و ۱۳۶ مرد) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند . برای گردآوریداده ها ازپرسشنامه سلامت معنوی (SWBS)، پرسشنامه تاب آوری (CD-RISC) ، پرسشنامه اضطرابکرونا (CDAS) و پریشانی مرگ (DDS) استفاده شد و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر و ازدو نرم افزار spss۲۲ و Amos۲۴ استفاده شد . نتایج ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر نشان دادبین اضطراب کرونا وپریشانی مرگ، اضطراب کرونا و سلامت معنوی واضطراب کرونا و تاب آوری رابطهمعنادار در سطح ۰۱ / ۰ > P وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد اثر غیر مستقیم سلامتمعنوی بر پریشانی مرگ از طریق اضطراب کرونا معنادار است (ضریب تاثیر = ۰۱۴ / ۰-) و همچنین اثر غیر مستقیم تاب آوری بر پریشانی مرگ از طریق کاهش کرونا معنادار است (ضریب تاثیر= ۰۴۴ / ۰-). به طور کلی ، یافته ها مطالعه حاضر بیانگر این نکته است که سلامت معنوی و تاب آوری از طریق اضطراب کرونادر کاهش پریشانی مرگ نقش ایفا می کنند، به عبارت دیگر می توان با کاهش اضطراب کرونا تاثیرسلامت معنوی و تاب آوری را در کاهش پریشانی مرگ افزایش داد.

Keywords:

سلامت معنوی , تاب آوری , اضطراب کرونا , پریشانی مرگ