اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر مثلث شناختی و پرخاشگری نوجوانان بدسرپرست

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر مثلث شناختی و پرخاشگرینوجوانان بد سرپرست تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان لاهیجان بود. این مطالعه به صورت نیمهآزمایشی با گروه آزمایش و کنترل انجام پذیرفت . جامعه آماری شامل تمام نوجوانان پسر بد سرپرستتحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان لاهیجان و محصل بود. تعداد ۳۲ نفر از این نوجوانان به شیوه دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ۱۶ نفر از نوجوانانکه در گروه آزمایش قرار داشتند، آموزش مهارت های زندگی را در طی ده جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافتنمودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مثلث شناختی گرینگ و پرخاشگری باس و پری جمع آوریو با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس در نرم افزار spss-۲۱ تجزیه و تحلیل شدند. یافته هایحاکی از تاثیر مثبت آموزش مهارتهای زندگی بر ابعاد بدنی، کلامی، خشم و خصومت پرخاشگری وهمچنین ابعاد مثلث شناختی بود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر مهارت های زندگی می تواند به عنوانیک راه حل آموزشی جهت تغییر افکار و هیجانات و پیشگیری از مشکلات رفتارهای پیشنهاد گردد.

Keywords:

مهارتهای زندگی , پرخاشگری , مثلث شناختی