اثربخشی هیپنوتراپی بر اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی هیپنوتراپی بر اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان دختر مقطع دومدبیرستان منطقه سه شهر تهران بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی، همراه با پیش آزمون و پس آزمونبود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دخترمقطع دوم دبیرستان شهر تهران در سال۱۳۹۸-۱۳۹۹ بود. حجم نمونه شامل ۳۰ نفر از جامع هآماری مذکور بود که به روش نمونه گیری تصادفیخوش های چندمرحله ای انتخاب شده اند که ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر دیگر در گروه گواهجای دهی شدند. جهت اندازه گیری سطح اضطراب آزمودنی ها از آزمون اضطراب (SAS) و آزمونپرخاشگری (AQ) استفاده شد. برای گروه آزمایش شش جلسه یک ساعته هیپنوتراپی برگزار شد و گروهگواه مداخله ای دریافت نکرد. داده های به دست آمده با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که هیپنوتراپی بر اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان دختر مقطع دومدبیرستان تاثیر معنادار داشته است و بین گروه آزمایش و گروه گواه تفاوت معناداری وجود دارد؛ به طورکلی میانگین نمرههای گروه آزمایش در مرحله پس آزمون در مقایسه با گروه گواه از نظر سطح اضطراب وپرخاشگری، به طور معنادار کاهش داشته است (f=۳/۹۷۹, p<۰/۰۰۰) . بر اساس نتایج این پژوهشمیتوان نتیجه گرفت که رهایی در خلسه هیپنوتیزمی می تواند به دانشآموزان برای کاهش تندخویی، بهزور متوسل شدن، عصبانیت، عدم توانایی مهار تکانه و اضطراب کمک کرده و در نتیجه اضطراب وپرخاشگری در آنها کاهش یابد؛ بنابراین توصیه می شود از این رویآورد در کنار سایر روشهای درمانیبرای کاهش اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان دختر مقطع دوم دبیرستان استفاده شود.

Keywords:

هیپنوتراپی , اضطراب , پرخاشگری , دانش آموزان