تعهد دولتها به تضمین حق برخورداری از خدمات و مراقبتهای درمانی در حقوق بین الملل در پرتو طرح تحول نظام سلامت

خدمات و مراقبتهای درمانی بخشی از نظام بهداشت و سلامت عمومی هر کشور را تشکیل می دهد. این خدمات باید در دسترس، موجود و به لحاظ اقتصادی قابل تهیه باشند. علاوه براین، حمایت و ارتقاء سلامت و تعمیم خدمات درمانی منوط به تحقق پیش شرط های بنیادین و سازنده سلامتی از جمله آموزش، مسکن، غذا و اشتغال است. دولتها طبق حقوق بین الملل متعهد می باشند با بکارگیری حداکثر امکانات موجود خود، خدمات و مراقبتهای درمانی و بهداشتی را توسعه داده و پوششهای لازم را برای همه اقشار جامعه بدون توجه به شغل و درآمد آنها فراهم آورند. تصویب و" اجرای طرح تحول در نظام سلامت" ایران نیز گامی در راستای تحقق پوشش همگانی خدمات سلامت و نیل به عالیترین سطح قابل حصول سلامت به شمار می رود.این تحقیق از نوع تحلیلی – توصیفی بوده و اطلاعات و داده ها با استفاده از روش کتابخانه ای گردآوری شده است. محققین در این مقاله به دنبال پاسخ به این سوال هستند که در حقوق بین الملل در زمینه ترویج و توسعه خدمات درمانی و بهداشتی چه تعهداتی برای دولتها پیش بینی شده است و اجرای طرح تحول نظام سلامت چه نقشی در رسیدن به استانداردهای بین المللی سلامت ایفاء می کند.

Keywords:

حق بر سلامت , تعهدات بین المللی , مراقبتهای درمانی , طرح تحول , نظام سلامت