بررسی عوامل ناامنی در عراق بر اساس مدل هاگت و تاثیر آن بر روابط با ایران

کشور عراق، از مرزهایی تشکیل شده که در طول کمتر از یک قرن از شکل گیری این کشور به شکل رسمی و جدید، همواره متزلزل بوده و با چالش های امنیتی مواجه بوده است. با اذعان به تاثیر مثبت و منفی عوامل جغرافیایی، در این تحقیق هدف پاسخ به این سوال بود که عوامل جغرافیایی چه نقشی در ایجاد ناامنی ها در عراق و تاثیر آن بر روابط با ایران داشته اند؟ در این زمینه با استفاده از مدل دوازده ماده ای پیتر هاگت سعی شد که به سوال فوق پاسخ داده شود و فرضیه پژوهش این بوده است که تقریبا همه‎ی عوامل ناامنی در عراق و علل تنش زای پایدار و ناپایدار در روابط این کشور با ایران از ماهیتی جغرافیایی و ژئوپلیتیکی برخوردار بوده و بسیاری از فاکتورهای مدل هاگت، در این مورد، صدق می کنند. نتیجه ای که عاید شده، این بود که هرچند شیعیان در حال حاضر، در کشور عراق، قدرت را در دست دارند، اما تنش های پایدار در روابط ایران و عراق، عمدتا ماهیت جغرافیایی و ژئوپلیتیکی دارند که این امر ضرورت توجه به این عوامل توسط تصمیم گیرندگان سیاست خارجی ایران را مضاعف می کند. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است و اطلاعات و داده های مورد نیاز بر مبنای روش کتابخانه ای و فیش برداری گردآوری شده اند.

Keywords:

عراق , ناامنی , مدل هاگت , ژئوپلیتیک , عوامل جغرافیایی , ایران