تعلیم و تعلم قرآن از منظر فقه تربیتی*

قرآن، مهم ترین منبع استنباط احکام، از جایگاه والایی در عرصه فقه تربیتی برخوردار است. آبشخور اندیشه ها و آرای مفسران، فقها و دانشوران علوم اسلامی، قرآن و معارف نهفته آن است. ازاین رو آموزش و فراگیری آن مهم ترین عنصر نظام تعلیم و تربیت اسلامی به شمار می آید. آنچه ضرورت انجام تحقیق حاضر را توجیه می کند، دست یابی به حکم فقهی تعلیم و تعلم قرآن و سطح بندی مراتب آن است. مقتضای قواعد و ادله عامه، رجحان مطلق تعلیم و تعلم قرآن به عنوان اولی است که در مواردی این حکم به حد وجوب می رسد. بنابراین حکم تعلیم تعلم قرآن، مشکک و ذومراتب است.

تعلیم و تعلم قرآن از منظر فقه تربیتی* Keywords:

روخوانی قرآن , تعلیم و تعلم , تعلیم قرآن به زنان , آموزش قرآن در مهد کودک