بررسی اثر روش های کاشت نم کاری (هیرم کاری) و خشکه کاری بر روی عملکرد ژنوتیپ های لوبیا چیتی

به منظور مقایسه دو روش کاشت هیرم کاری و خشکه کاری در لوبیا، آزمایشی بر روی چهار رقم لوبیا چیتی در ایستگاه ملی تحقیقات لوبیای خمین، در طی سال های زراعی ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ اجرا گردید. آزمایش به صورت طرح کرت های خرد شده نواری(Split block) با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار، با دو عاملA و B اجرا گردید. عامل A در کرت های عمودی و در چهار سطح شامل ارقام لوبیا چیتی تلاش، محلی خمین، G-۱۴۰۸۸ و C.O.S-۱۶ و عامل B در کرت های افقی و در دو سطح روش کاشت هیرم کاری و خشکه کاری بررسی گردید. در این بررسی تراکم ثابت cm۱۴× cm۲۰ (۳۵۷۱۴۲ بوته در هکتار) در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که بین ارقام از نظر ارتفاع بوته ، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، و عملکرد اختلاف معنی دار وجود دارد. رقم لوبیا چیتی محلی خمین با ارتفاع ۹۵ سانتیمتر بیشترین ارتفاع بوته، و رقم تلاش با تعداد ۹۵/۱۳ غلاف، بیشترین تعداد غلاف در بوته را داشت. رقم C.O.S-۱۶ بیشترین تعداد دانه به تعداد ۶۰ دانه در بوته و بیشترین عملکرد به مقدار ۲۸۰۹ کیلوگرم در هکتار را داشت. در بررسی روش های کاشت مشاهده شد که در روش کشت هیرم کاری ارتفاع بوته بیشتر بود. به علاوه تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته و در نتیجه عملکرد نیز بیشتر بود. بررسی اثر متقابل بین ارقام مختلف لوبیا چیتی و روشهای کشت نشان داد که بیشترین تعداد غلاف در بوته به تعداد ۱۴ عدد، تعداد دانه در بوته به تعداد ۶۰ دانه و در نتیجه عملکرد به مقدار ۲۹۵۲ کیلوگرم در هکتار مربوط به رقم C.O.S-۱۶ در روش هیرم کاری بود.

Keywords:

Spotted bean , Cultivar , Wet planting , Dry planting , Grain yield , لوبیا چیتی , رقم , هیرم کاری , خشکه کاری , عملکرد.