اثر بر همکنش فاصله کاشت و نیتروژن بر رشد و عملکرد برنج (Oryza sativa L.) در تراکم های مختلف دژگال
Publish place: Iranian Journal of Crop Sciences، Vol: 6، Issue: 4
Publish Year: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 266
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRO-6-4_006
تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1401
Abstract:
در سال ۱۳۷۷ آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی کوشکک دانشگاه شیراز به منظور بررسی بر همکنش فاصله کاشت بوته های برنج و نیتروژن بر رشد و عملکرد برنج در قالب طرح تحقیقاتی کرت های دوبار خرد شده اجرا گردید. عامل اصلی نیتروژن (صفر، ۴۰، ۸۰ و ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) و عامل فرعی فاصله کاشت بوته برنج (۲۰×۲۰ و ۲۵×۲۵ سانتی متر) و فاکتور فرعی– فرعی تراکم علف هرز دژگال (صفر، ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ بوته در مترمربع) بود. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش فاصله کاشت بوته های برنج از۲۰×۲۰ به ۲۵×۲۵ سانتی متر، عملکرد دانه برنج افزایش یافت. همچنین با افزایش فاصله کاشت، از بین اجزای عملکرد برنج، تعداد خوشه در هر بوته (۷/۱۱ در مقابل۷/۱۳) و تعداد دانه در هر بوته (۲/۷۸۲ در مقابل ۷/۱۲۰۲) به طور معنی داری افزایش یافت. با افزایش تراکم دژگال عملکرد دانه (از ۴۳۲۸ به ۲۵۸۷کیلوگرم در هکتار) به طور معنی داری کاهش یافت. با افزایش کود نیتروژن، عملکرد دانه برنج (از ۲۸۱۸ به۳۸۰۲ کیلوگرم در هکتار) افزایش یافت، اما بین سطوح ۸۰ و ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار اختلاف معنی داری مشاهده نشد. با اضافه شدن کود نیتروژن بازده کود کاهش یافت. افزایش کود نیتروژن ، شاخص برداشت را کاهش داد اما این کاهش معنی دار نبود.
Keywords: