پیش بینی بارش فصلی بر اساس الگوهای همدید با استفاده از تئوری مجموعه های فازی
Publish place: Geography and Development Iranian Journal، Vol: 7، Issue: 15
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 165
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-7-15_008
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1401
Abstract:
در این تحقیق روشی برای پیشبینی سالهای آبی کمبارش و پربارش در منطقهی خراسان بزرگ شامل سه استان خراسانرضوی، خراسان شمالی و خراسان جنوبی ارایه شده است. این روش شامل سه گام میباشد. در گام اول، ارتباط بین تغییرات الگوهای سینوپتیکی شامل فشار سطح دریا، اختلاف فشارسطح دریا، دمای سطح دریا، اختلاف دمای سطح دریا و سطح ۱۰۰۰ میلی باری، دمای سطح ۸۵۰ هکتوپاسکال، ارتفاع معادل سطح ۵۰۰ هکتوپاسکال و رطوبت نسبی سطح ۳۰۰ هکتوپاسکال با بارش متوسط منطقهای مورد بررسی قرار گرفته است. در گام دوم محدودههای فازی و توابع عضویت برای الگوهای سینوپتیکی فوق و بارش متوسط منطقهای در مناطق منتخب توسعه داده شده است. در انتخاب این مناطق که مجموعهای از نقاط در خلیجفارس و دریای عمان، دریای سیاه، دریای خزر، دریای مدیترانه، دریای شمال، دریای آدریاتیک، دریای سرخ، خلیج عدن، اقیانوس اطلس، اقیانوس هند و سیبری را شامل میشوند، تاثیرپذیری بارندگی منطقه شمالشرق ایران از الگوهای سینوپتیکی در مناطق فوق مورد توجه قرار گرفته است. در گام نهایی قوانین فازی برای پیشبینی بارش بر اساس تغییرات الگوهای سینوپتیکی فوق توسعه داده شده است. از تحلیل حساسیت برای به دست آوردن بهترین ساختار قوانین فازی و توابع عضویت استفاده شد. این قوانین برای پیشبینی مجموع بارش دسامبر تا می (آذر تا اردیبهشت) در فاصلهی بین سالهای ۲۰۰۲-۱۹۹۳ مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد مدل پیشنهادی در ۷۰ درصد از سالها میتواند بارش را با دقت قابل قبولی پیشبینی کند.
Keywords: