شیوع شناسی اضطراب کرونا ویروس: عوامل خطر و محافظ در دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان

مقدمه: اضطراب یکی از شایعترین اختلالات روانپزشکی در جمعیت عمومی است. هدف این پژوهش بررسی شیوع شناسی اضطراب کرونا ویروس و عوامل خطر و محافظ بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان در نیمه اول سال ۱۳۹۹ بود که از بین آنان ۹۸۱ نفر دانشجو به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های این تحقیق از طریق مقیاس اضطراب کرونا ویروس (علیپور و همکاران، (۱۳۹۸ به صورت آنلاین جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از رگرسیون همزمان و آزمون فرضیه ها و کایاسکوئر استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد سطح اضطراب کرونا در دانشجویان در وضعیت نسبتا مطلوبی قرار دارد. همچنین تحلیل رگرسیون حاکی از نقش پیشبینی کنندگی عوامل محافظ و خطر در اضطراب کرونای دانشجویان بود. نتیجه گیری: هر چند نتایج پژوهش در مجموع نشان از سطح اضطراب بالا در جمعیت مورد مطالعه نبود اما در شیوعشناسی و تبیین عوامل مرتبط با هر سطح از اضطراب نباید از نقش عمده عوامل خطرساز و محافظ در شرایط کلی و در بحران ناشی از بیماری ویروسی کرونا غفلت نمود.

Keywords:

شیوع شناسی , اضطراب , عوامل خطر , عوامل محافظ