فراترکیب موانع اجرای استراتژی در سازمان های دولتی ایران

چند صباحی است که بسیاری از اندیشمندان و پژوهشگران مدیریت استراتژیک دریافته­اند که حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد استراتژی­های تدوین­شده، عملا یا اجرا نمی­شوند و یا اجرای آنها به­کلی با برنامه­ی تدوین­یافته تفاوت داشته­اند. در نتیجه، پرداختن به موانع اجرای استراتژی­ها به موجی فکری تبدیل شده است. پژوهش حاضر بر آن بود تا با تکیه بر فراترکیب تمامی پژوهش­های انجام­شده در ایران، موانع اجرای استراتژی­ها در سازمان­های دولتی را شناسایی کند. به­این­ترتیب، با مراجعه به مهم ترین پایگاه­های داده­ای در ایران، ۴۰ مقاله دریافت و با تکیه بر روش کاسپ، اعتباریابی شدند. برای تحلیل داده­ها نیز از تحلیل محتوای قیاسی و استقرایی به صورت همزمان استفاده شد. در مجموع، ۲۹۱ مانع از پژوهش­های مختلف استخراج شدند که به ۱۲ مانع فرعی، ۴ مانع اصلی و ۲ مضمون نهایی تقسیم شدند. یافته­ها نشان داد اگرچه که بیشتر موانع به اجرای استراتژی برمی­گردند اما آنچه چنین وضعیتی را ایجاد کرده است آن بوده که برنامه­های استراتژیک اغلب بسیار بلندپروازانه و دست­نیافتنی تدوین شده­اند و در نتیجه، مجریان اجرای استراتژی نیز تنها مجبورند که استراتژی­هایی را در پیش بگیرند که نه تنها وضع موجود را چندان تغییر ندهد بلکه بسیار شبیه به وضع موجود باشد.

Keywords:

موانع اجرای استراتژی , مشکلات اجرای راهبردها , موانع اجرای مدیریت استراتژیک , استراتژی تدریجی بی سازمان