مبانی مرمت بافت های تاریخی شهری

مرمت بافت های شهرهای تاریخی در سیر زمانی در دوره های مختلف باتوجه به عملکرد متنوع توامان با محوریت های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و تاریخی با اهداف گوناگونی در جهت گسترش تغییرات یک پارچه در کالبد محدوده ها اعمال، صورت گردیده شده اند. مرمت بافت تاریخی شهری را می توان نوعی نگرشی استادانه با رویکردهای توسعه پایدار و حفاظت های میراث ملی در اکثر کشورهای درحال توسعه با زوایاهای موضوعی مرمتی بیان نمود همچنین در ایران این موضوع یکی از علت ها، مشکلات و کمبودها قابل توجه مواجه می باشد. بافت های تاریخی در شهرهای با اصالت تاریخی با قابلیت میراثی ارزشمند می تواند نقش تعیین کننده هویتی، هویت از گذشته را شامل گردد و آن را به یک سمبل جاودانه در جهان هستی به تحقق یابد طوری که بافت های تاریخی در مقابل عوامل طبیعی و انسانی دچار آسیب و نابودی قرار می گیرند که می توان برای جلوگیری از شدت عوامل در اجرا و تدوین برنامه های مدیریتی شهرهای تاریخی طرح های مرمت شهری را در محدوده های بافت های تاریخی امری ضروری دانست. چراکه با تبیین استراتژی تغییر سازگار با نیاز امروزی و تعیین برنامه اصالت موضوعی می توان علاوه بر حفاظت بافتی در محدوده های شهری رویکرد موثر در جهت مقابله از بین رفت مورد اتخاذ قرار گرفت. روش تحقیق در پژوهش حاضر براساس نوع روش تحقیقی از نوع توصیفی – تحلیلی بهره گرفته شده است همچنین در جهت تبیین و استقرار اهداف تحقیق با تجزیه و تحلیل موارد ارزیابی مبانی مرمت بااستفاده از روش استنادی و مطالعه متون کتابخانه ای مکتوب در گردآوری اطلاعات داده ها استخراج گردیده را برخوردار می باشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت اصول به کار گرفته شده در پژوهش حاضر یک نوع راهنمایی برای محدوده های مرمت شهری با زمینه های تاریخی بر مبنای تاثیرگذاری انجام گرفته شده است.

Keywords:

مرمت , بافت تاریخی , مبانی مرمت , هویت , مرمت شهری