پیش بینی نگرانی از تصویر بدنی بر اساس خودشفقت ورزی با میانجی گری انعطاف پذیری شناختی

هدف پژوهش حا ضر پیش بینی نگرانی از تصویر بدنی بر ا ساس خود شفقت ورزی با میانجیگری انعطاف پذیری شناختی بود. روش پژوهش از نوع مطالعات تو صیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانی بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰در ناحیه ۳ کرمانشاه مشغول به تحصیل بودند. از این بین به روش خوشه چینی تصادفی چند مرحله ای، نمونه ای مشتمل بر ۳۲۲ نفر انتخاب شد که به پرسشنامه های نگرانی از تصویر بدنی لیتلتون و همکاران (۲۰۰۵،) خودشفقت ورزی نف (۲۰۰۳) و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندر وال (۲۰۱۰) پاسخ دادند. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل مسیر با استفاده از آزمون بوت استراپ نشان داد، خودشفقت ورزی با نقش میانجی انعطاف پذیری شناختی با نگرانی از تصویر بدن رابطه غیرمستقیم دارد (۰/۲۱- =β) اکه ین مقدار ازنظر آماری معنادار ا ست۰ /۰۱≤ p؛ همچنین در بین روابط مستقیم نیز انعطاف پذیری شناختی (۰/۹۳- =β) و خودشفقت ورزی (۰/۲۴ -=β) با نگرانی از تصویر بدن رابطه مستقیم و معنادار دارند و نیز انعطاف پذیری شناختی با خودشفقت ورزی (۰/۲۱= β) رابطه مستقیم و معنادار دارد ۰/۰۱≤ p.

Keywords:

نگرانی از تصویر بدنی , خودشفقت ورزی , انعطاف پذیری شناختی