تبیین نظریه اجرا در برنامه ریزی و مدیریت شهری

سطح پایین تحقق پذیری طرح های شهری رایج در کشور مسئله ای انکار ناپذیر است. این امر را می توان از دو منظر تدوین استراتژی های کارآمد و اجرای درست استراتژی بررسی نمود. تدوین استراتژی خوب مربوط به برنامه است و اجرای خوب استراتژی مربوط به مدیریت است. بنابراین باید در فرایند برنامه ریزی و مدیریت شهری، از یک سو گام های تدوین برنامه و استخراج راهبردها را بازتعریف نمود و از سوئی دیگر، بحث جاری سازی استراتژی ها را به عنوان بعد مغفول در فرایندبرنامه ریزی شهری تبیین نمود. در این تحقیق تلاش میشود جایگاه و فرایند اجرا مورد بررسی قرار گیرد. سپس نظریه اجرا و ابعاد آن بررسی میشود. این پژوهش به مروربه تحلیل سیر تحول اجرا در برنامه ریزی از طریق تحلیل محتوای کیفی می پردازد. شیوه های مورد استفاده برای گردآوری و تفسیر داده ها به صورت کتاب خانه ای، تحلیل اسناد و دیدگاه های صاحب نظران است. شیوه های مورد استفاده برای گردآوری و تفسیر داده ها صورت سند گزینی، تحلیل اسناد و دیدگاه های صاحب نظران است. در نهایت مدلی با تاکید بر جاریسازی استراتژی در برنامه ریزی و مدیریت شهری ارائه شده است. در این مدل تلاش شده، عوامل موثر بر جاریسازی استراتژی لحاظ شود و مواردی که به عنوان موانع تحقق طرح ها شناخته شد پاسخ داده شود.

Keywords:

استراتژی , جاری سازی , نظریه اجرا , برنامه ریزی و مدیریت شهری