متن پژوهی ادبی از منظر ترجمه پژوهی ادبی: نقدی بر بروز خطاهای آشکار در ترجمه متون ادبی با تکیه بر مدل های زبان شناختی متن

ترجمه پژوهی و نقد ترجمه را می­توان زیرشاخه­ای از متن­پژوهی دانست. موضوع تحقیق حاضر، بررسی خطاهای آشکار در پیکره­ای دوزبانه شامل یک رمان فارسی و دو ترجمه انگلیسی است. در این پژوهش، کلیه واژگان و عباراتی که به خطا ترجمه شده­اند، دقیقا بررسی شد. طبق یافته­ها، مقوله­های واژگانی چالش­برانگیز برای دو مترجم انگلیسی یکسان نبود. ازآنجاکه مترجم غیربومی در ترجمه اصطلاحات و برخی گروه­های اسمی دچار چالش اساسی بوده است، می­توان مطالعه دقیق اصطلاحات متون ادبی زبان مبدا را برای عملکرد مطلوب­تر این گروه از مترجمان حیاتی دانست. نکته مهم اینجاست که مترجم بومی سه بار اثر خود را ویرایش کرده است. یافته دیگر این جستار نشان می­دهد که مترجم غیربومی حدودا سه برابر بیش از مترجم­بومی دچار خطاهای آشکار شده است و این تاکیدی بر لزوم ویرایش مکرر متن مقصد، توجه به مقوله پویایی متن و مشارکت فعال­تر مترجمان بومی در ترجمه شاهکارهای ادبیات ملی خود است.

Keywords:

متن پژوهی , پویایی متن , خطاهای آشکار , ترجمه متون ادبی , نقد ترجمه