بررسی نقش شادکامی و نشاط اجتماعی درسلامت عمومی معلمان شهر یزد

مقدمه: شادکامی و نشاط اجتماعی یکی از مفاهیم و مولفه ­های اساسی زندگی افراد، به­ ویژه معلمان به ­شمار می رود که ارتباط تنگاتنگی با سلامت عمومی آنان دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش شادکامی و نشاط اجتماعی در سلامت عمومی معلمان شهر یزد در سال ۱۳۹۹ صورت گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی ۲۵۰ نفر معلم ساکن شهر یزد در مقاطع راهنمایی و دبیرستان به روش نمونه گیری خوشه ای شرکت کردند. پرسشنامه های سلامت عمومی، شادکامی آکسفورد و نشاط اجتماعی برای جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از آمار توصیفی و تحلیلی شامل ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز رگرسیون، آنالیز واریانس و T-test برای تعیین پیشگویی کننده های متغیرها استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده ۴۶/۵ + ۳۱سال بود. میانگین نمره سلامت کل ۱۸/۱ ± ۱۲/۵۶ و در بین ابعاد سلامت بالاترین میانگین نمره مربوط به کارکرد اجتماعی ۲۵/۲ ± ۳۵/۱۵ بود. میانگین نمره شادکامی و نشاط اجتماعی به ترتیب ۵۷ /۱± ۵۸/۴۴ و ۵۷/۵ ± ۰۱/۶۶ به دست آمد. بین نشاط اجتماعی، شادکامی و سلامت عمومی رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت ۰۰/۰=p ، هم چنین بین نشاط اجتماعی و شادکامی همبستگی مستقیم و معنادار ۰۰۱/۰p< مشاهده شد.   نتیجه گیری: با توجه به ارتباط شادکامی و نشاط اجتماعی با سلامت معلمان، پیشنهاد می شود کلاس های سبک زندگی شاد در قالب دوره های ضمن خدمت و اردوهای تفریحی برای معلمان در برنامه های سازمان آموزش و پرورش گنجانده شود.    

Keywords:

Happiness , Social Vitality , Public Health , Teachers , شادکامی , نشاط اجتماعی , سلامت عمومی , معلمان