بررسی تاثیر نانواکسیدگرافن و کوپلیمروینیل اکریلیک بر مقاومت فشاری بتن

همسو با توسعه روزافزون فناوری نوظهور نانو در صنعت، تحقیقات زیادی نیز در زمینه ارتقا ویژگی های بتن نظیر تخلخل، نفوذپذیری، دوام و مقاومت انجام شده است. در این پژوهش، مقاومت و خواص فیزیکی بتن با افزودن پنج نوع ماده شیمیایی شامل اکسیدگرافن، نانواکسیدگرافن،کوپلیمروینیل اکریلیک، ترکیب اکسیدگرافن با کوپلیمروینیل اکریلیک و ترکیب نانواکسیدگرافن با کوپلیمروینیل اکریلیک بررسی شده است. هر کدام از این مواد با درصدهای مختلف جایگزین سیمان می شود. مقاومت فشاری و سرعت سیرامواج اولتراسونیک نمونه های ساخته شده نیز مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور از نمونه های مکعبی ۱۵×۱۵×۱۵ سانتی متری با عمل آوری ۷، ۲۸ و ۹۰ روز استفاده شده است. ۱۶ نوع طرح اختلاط با نسبت آب به سیمان ۳۹/۰ شامل نمونه شاهد و نمونه های واجد ۰۵۰/۰، ۰۷۵/۰ و ۱/۰ درصد اکسیدگرافن و نانو اکسیدگرافن، ۲، ۵/۲ و ۳ درصد کوپلیمروینیل اکریلیک، ترکیب ۰۵۰/۰، ۰۷۵۰/۰ و۱/۰ درصد اکسیدگرافن و نانواکسیدگرافن با ۵/۲ درصد کوپلیمروینیل اکریلک هر کدام مجزا تهیه شده اند. مشاهده می شود که استفاده از مواد و نانومواد شیمیایی باعث افزایش مقاومت فشاری و سرعت سیر امواج اولتراسونیک بخصوص در سنین بالا می شود. طبق این پژوهش بالاترین مقاومت فشاری و سرعت امواج التراسونیک برای نمونه ای با ترکیب ۱/۰ درصد اکسیدگرافن با ۵/۲ درصد کوپلیمروینیل اکریلیک بدست آمد.

Keywords:

(مقاومت بتن) , (نانوذرات) , (اکسیدگرافن) , (نانواکسیدگرافن) , (کوپلیمروینیل اکریلیک)