طراحی فضای شهری با رویکرد ارتقاء امنیت اجتماعی (نمونه موردی: کوچه پاساژ تبریز)

رویکرد امنیت از طریق طراحی، یکی از موثرترین و کاراترین رویکردها در زمینه ارتقاء امنیت شهری است که می تواند نقش بسزائی در ایمن سازی فضاهای شهری ایفا نماید. امنیت و به طور خاص امنیت اجتماعی، ارتباط مستقیمی با فضا و ساخت و ساز شهری دارد. یک فضای شهری مناسب تا حد زیادی تامین کننده امنیت و فضاهای نامناسب زمینه ساز انواع آسیب ها و معضلات اجتماعی است. از این رو هدف از تحقیق حاضر طراحی فضای شهری با رویکرد ارتقاء امنیت اجتماعی در نمونه موردی یعنی کوچه پاساژ تبریز می باشد. در جهت دستیابی به این جنبه از کیفیت فضای شهری، تحقیق حاضر به معرفی و ارائه رویکرد امنیت از طریق طراحی و اهمیت آن در به وجود آمدن فضای عمومی شهری امن می پردازد. بدین منظور ابتدا با استفاده از تحقیقات میدانی و کتابخانه ای به بررسی اطلاعاتی در زمینه مورد نظر پرداخته و سپس، نگرش مردم نسبت به فضای امن شهری جمع آوری و اطلاعات بدست آمده تحلیل و رتبه بندی می گردد؛ که نتایج این پژوهش به تدوین راهکارهایی مطابق با نگرش مردم به اهمیت و نقش فضاهای عمومی شهری به عنوان یک فضای جمعی در افزایش میزان حس امنیت در شهروندان، در نمونه موردی مورد مطالعه، می پردازد . یافته های حاصل از این پژوهش نشان می دهد که تامین امنیت اجتماعی از طریق طراحی، با استفاده از بهبود کیفیات محیط شهری به افزایش حضور شهروندان در آن محیط و برقراری تعاملات اجتماعی و نظارت عمومی فضاها منجر شده و تاثیر مولفه هائی نظیر نور و روشنائی، رنگ و تصاویر دیواری، تسهیلات پیاده روی، مبلمان و تجهیزات، جداره شفاف، ترافیک سواره، نوع کاربری ها در احقاق این امر موثر بوده اند .

Keywords:

امنیت , امنیت اجتماعی , طراحی شهری , فضاهای عمومی شهری , کوچه پاساژ تبریز.