ارائه مدلی برای ارتقای کیفیت زندگی اعضای هیات علمی شاهد و ایثارگردانشگاه آزاد اسلامی

چکیده بهره مندی از نیروی انسانی کارآمد مستلزم آن است که کارکنان از لحاظ زندگی در وضعیت مطلوبی قرار داشته باشند. اساتید ایثارگر یکی از گروه های اجتماعی است که کیفیت زندگی آنان مدنظر سیاست گذاران سلامت بوده است. هدف کلی پژوهش حاضر، ارائه مدلی برای ارتقای کیفیت زندگی اعضای هیات علمی شاهد و ایثارگر دانشگاه آزاد اسلامی می باشد. روش پژوهش حاضر از نظر نحوه انجام، جزء پژوهش های آمیخته محسوب می شود. همچنین، از نظر هدف کاربردی بوده است. جامعه آماری پژوهش، اعضای هیات علمی ایثارگر دانشگاه آزاد اسلامی که از بین آن ها ۲۷۶ نفر به عنوان حجم نمونه تعیین شده است .داده های کیفی با کمک مصاحبه ساختارمند و داده های کمی با استفاده از پرسشنامه به دست آمده است. و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندار و محقق ساخته استفاده شده است.. در بخش کمی، پس از گردآوری داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار و ...) و آمار استنباطی(t تک نمونه ای، کای اسکوئر، رگرسیون چند متغیره، همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر) از طریق نرم افزار Spss و Amos تجزیه و تحلیل شده است. بر اساس نتابج تحقیق، همبستگی های مثبت و معناداری بین متغیرهای وجود دارد. بالاترین همبستگی بین دو متغیر "کیفیت زندگی" و "عوامل سازمانی-شغلی" با مقدار ۵۸۵/۰ و کمترین همبستگی بین دو متغیر "عوامل فردی" و "کیفیت زندگی " با مقدار ۱۰۳/۰ می باشد. بر اساس ضریب تبیین شده رگرسیونی، تقریبا ۶/۴۵ درصد واریانس متغیر کیفیت زندگی، فقط از طریق سه متغیر عوامل اجتماعی، سازمانی و فردی تبیین می‎شود. ضریب تحلیل مسیر برای تاثیر عوامل فردی بر کیفیت زندگی ۳۶۱/۰، عوامل شغلی- سازمانی ۶۱۴/۰ و عوامل اجتماعی ۵۱۶/۰ می باشد. متغیر عوامل فردی علاوه بر اثر مستقیم، به صورت غیرمستقیم با ضریب (۳۲۴/۰β=) با واسطه متغیر عوامل اجتماعی و با ضریب (۴۱۶/۰β=) با واسطه متغیر عوامل شغلی- سازمانی بر کیفیت زندگی تاثیر افزاینده دارد.

Keywords:

ارتقاء , اعضای هیات علمی , شاهد و ایثارگر , کیفیت زندگی