اقتصاد زیستی محرک باغبانی گلخانهای برای افزایش امنیت غذایی کشور

اقتصاد زیستی محرک اصلی باغبانی گلخانه ای به سمت امنیت غذایی است. سیستم های باغبانی گلخانه های مناسب ترین سناریو برایاجرای استراتژی های اقتصاد زیستی در دستیابی به امنیت غذایی هستند. باغداری گلخانه ای مدلی است که قادر به پاسخگویی بهچالش های تغییرات اقلیمی کشور است. ۲۸ درصد از کل زمینه ای ایران را کشاورزی به خود اختصاص داده و حدود یک میلیون و ۵۹۷هزار بهره بردار دارای فعالیت باغداری هستند. جایگزینی کودهای نیتروژن برپایه یا آفت کش های شیمیایی با " نهاده زیستی" به معنایکود یا آفت کش های زیستی کلیدی موفقیت در باغبانی گلخانه ای در آینده است. بازار محرک های زیستی پتانسیل رشد زیادی دارد.پیش بینی می شود که ارزش کل آن از ۱۴۴۹ میلیون یورو در سال ۲۰۱۶ تا دو برابر آن در سال ۲۰۲۲ رشد کند. در حال حاضر، ۸۰درصد کودها مصنوعی یا معدنی و فقط ۲.۲۵ درصد زیستی هستند که در بازار توسط شرکتهای تولیدکننده محرک های زیستی عرضهمی شوند. باغبانی گلخانه ای پتانسیل خوبی برای توسعه این نوع صنعت مورد تقاضای بخش کشاورزی و مواد غذایی دارد. ضرورت دارد کهجامعه اهمیت سرمایه گذاری در زیرساختهای سبز را درک کند . همکاری علوم فرا رشته ای برای حمایت از طرح های باغبانی گلخانه ایبرای ارائه روشهای تغییر زنجیره ارزش باغبانی به یک خوشه اقتصاد زیستی بسیار مهم است.

Keywords:

امنیت غذایی , اقتصاد زیستی , باغبانی , گلخانه