چگونگی بازنمایی کودکان در ادبیات روایی بزرگسالان از دیدگاه گفتمان شناسی انتقادی
Publish place: Contemporary Persian Literature، Vol: 10، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 110
This Paper With 30 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PARSI-10-2_011
تاریخ نمایه سازی: 4 مرداد 1401
Abstract:
چکیده این پژوهش از دیدگاه گفتمانشناسی انتقادی به بررسی شیوههای بازنمایی کودکان در ادبیات روایی بزرگسالان پرداختهاست. رمانهای سووشون اثر سیمین دانشور(۱۳۴۸)، چراغها را من خاموش میکنم اثر زویا پیرزاد (۱۳۸۰) و پرنده من اثر فریبا وفی (۱۳۸۱)، به عنوان محدوده پژوهش، انتخاب شدند. الگوی مورد استفاده، انگاره بازنمایی کارگزاران اجتماعی ونلیوون (۱۹۹۶) بود. به منظور تجزیهوتحلیل دادهها، جملهها و تعبیرات گفتمانمدار از جملههای غیر گفتمانمدار تفکیک و شمارش شدند. سپس بسامد و درصد مولفههای گفتمانمدار و میزان رازگونگی تعیین شد. نتایج پژوهش نشان داد که کودکان به صورت فعال و پویا و صریح بازنمایی شدهاند. آنان در این متون بیشتر تشخصبخشی شدهاند و از بین مولفههای تشخصبخشی از مولفه نامدهی بیشتر برای بازنماییشان استفاده شده است که این مطلب نشانگر توجه به هویت شخصی و فردی کودکان است. همچنین کودکان در این آثار مورد تبعیض جنسیتی قرار نگرفتهاند و بازنمایی و پوشیدگی دختران و پسران تفاوت معناداری با هم نداشتند.
Keywords:
Authors
محمد هادی فلاحی
استادیار گروه زبان شناسی رایانه ای مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فن آوری، شیراز، ایران
نگار حمزوی زرقانی
دانش آموخته گروه زبان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات فارس
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :