جایگاه گردشگری روستایی در توسعه اقتصادی روستاهای هدف گردشگران(مطالعه موردی: روستای درسجین شهرستان ابهر)
Publish place: Fourth International Conference on New Ideas in Architecture, Urban Planning, Geography and Sustainable Environment
Publish Year: 1401
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 319
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
AUGES04_027
Index date: 26 July 2022
جایگاه گردشگری روستایی در توسعه اقتصادی روستاهای هدف گردشگران(مطالعه موردی: روستای درسجین شهرستان ابهر) abstract
کشور ایران به عنوان یکی از کشورهای مستعد در زمینه صنعت گردشگری مورد توجه گردشگران سایر کشورها می باشد و در زمینه سرمایه گذاری نیز صاحبان سرمایه و سرمایه گذاران بین المللی در این صنعت نیز توجه ویژه ای به آن دارند ولی متاسفانه رشد این صنعت در کشور ایران بسیار کند و نامحسوس است. از یکسو تنوع زیستی و وجود چهارفصل کامل و جاذبه های طبیعی بی همتا در کنار فرهنگ اصیل ایرانی بیانگر قابلیت بالای توسعه گردشگری در ایران است. از سوی دیگر فراوانی منابع فرهنگی، طبیعی و تاریخی در نواحی روستایی ایران بیانگر این است که در صورت برنامه ریزی و مدیریت اصولی این منابع می تواند به عنوان کالاهای فرهنگی - گردشگری ارزشمندی مورداستفاده قرار گیرد. با توجه به اهمیت موضوع گردشگری در خصوص نتایج اقتصادی و رفاهی آن در جوامع و تلاش طراحان و برنامه ریزان شهری و روستایی در جذب حداکثری گردشگر، این تحقیق سعی دارد با رویکردی نظری- کاربردی بر پایه مطالعات استادی - کتابخانه ای به بررسی جایگاه و توانمندی های روستای درسجین ابهر در صنعت گردشگری پرداخته و سپس اثرات اقتصادی توسعه این صنعت را مورد مداقه قرار دهد و در پایان با ارائه پیشنهادها و راهکارهای اصلاحی گامی در هموارسازی مسیر دستیابی به توسعه گردشگری در مناطق روستایی ایران بردارد. امید آنکه باهمت مسئولین اجرایی و برنامه ریزان شهری و روستایی زمینه های مساعدی برای استفاده بهینه و پایدار از گردشگری روستایی فراهم گردد.
جایگاه گردشگری روستایی در توسعه اقتصادی روستاهای هدف گردشگران(مطالعه موردی: روستای درسجین شهرستان ابهر) Keywords:
جایگاه گردشگری روستایی در توسعه اقتصادی روستاهای هدف گردشگران(مطالعه موردی: روستای درسجین شهرستان ابهر) authors
ندا کنعانی
دانشجوی دکترا، گروه جغرافیا، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
اشکان خطیبی
دکترا، گروه معماری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
پری علوی
دکترا، گروه معماری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران