بازپژوهی عملی در تحلیل تشریعی بودن قاعده لاضرر

قاعده لاضرر از شناخته شده ترین قواعد فقهی به حساب می آید. این قاعده عینا از روایت مشهور نبوی «لاضرر و لاضرار فی الاسلام» اقتباس شده و از ریشه قرآنی و عقلایی برخوردار است. علاوه بر اختلاف در معنای ضرر و ضرار بین فقیهان، همواره کارکرد این قاعده مورد اختلاف بوده است. با وجود این، تفسیری که بیشتر مورد اقبال واقع شده «نفی حکم ضرری» است. از این قرار که ضرر حاصل از اجرای احکام شرع به وسیله قاعده لاضرر مرتفع می گردد. اما آنچه که مورد بحث و اختلاف بین فقیهان بوده است و اکثر فقها آن را نپذیرفته اند این است که آیا این قاعده توانایی رفع ضررهایی را که از نبود حکمی در محیط شرع بر مکلفان وارد می شود را دارد یا خیر؟ با پاسخ به این پرسش، روش های کارآمدی این قاعده در مسائل اجتماعی را می تواند آشکار نماید.

Keywords:

تشریعی بودن قاعده «لاضرر» , عدم الحکم , جعل حکم