رابطه بین باورهای فراشناختی و خود کارآمدی با شادکامی دانش آموزان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین باورهای فراشناختی و خود کارآمدی با شادکامی دانش آموزان دوره اول متوسطه انجام شده است.روش: روش تحقیق توصیفی - همبستگی و از نوع کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه ناحیه ۲ شهر خرم آباد به تعداد ۷۸۰۰ نفر بود. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان )۱۹۸۶( تعداد ۳۶۷ دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری طبقه ای نسبی تصادفی بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز ) )۱۹۹۷ و پرسشنامه شادکامی آرجیل و همکاران )۱۹۸۹( و پرسشنامه خود کارآمدی شرر و همکاران )۱۹۸۲( و استفاده شد. پس از تکمیل و جمعآوری پرسشنامه ها، پاسخ آزمودنی ها نمرهگذاری و داده های اولیه استخراج شد. جهت تحلیل نتایج از روش های آمار توصیفی )فراوانی ، فراوانی تجمعی و میانگین ( و آمار استنباطی )آزمون پیرسون( استفاده شد داده های خام با استفاده از نرم افزار )SPSS-۲۲( مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها نشان داد بین باورهای فراشناختی و خود کارآمدی با شادکامی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود ندارد نتیجهگیری: با توجه به یافته های پژوهش، به نظر میرسد باورهای فراشناختی و خود کارآمدی در شادکامی دانش آموزان، نقش چندانی ندارند .

Keywords:

باورهای فراشناختی , خودکار آمدی , شادکامی