تزئین و زبان در فرهنگ عامه

برخی کلمات در زبان فارسی به مرور نقش معنایی خود را از دست داده اند و به دایره کلماتی اضافه شده اند که معنای لغوی آن ها از دست رفته است و تنها در تعارفات رسمی استفاده می شوند. این دست کلمات به همراه چند مولفه فرهنگی دیگر همچون کتاب های نفیس، ظروف تزئینی و پدیده کپی پیست کردن در رسانه های اجتماعی می توانند نشانه ای بر اهمیت تزئین در فرهنگ عمومی مردم باشد. نقش تزئین در زندگی هر روز آن چنان زیاد شده است که دیگر گویی به چشم نمی آید. اگر فرایندی که تزئین را به یک مولفه نادیدنی تبدیل کرده است فرایندی است که برخی مولفه های فرهنگی دیگر را نیز تحت تاثیر خود قرار داده و نمایانگر ناآگاهی ما از فرهنگی است که در آن زیست می کنیم، در حقیقت تزئین یک مولفه فرهنگی مهم در ابعاد گوناگونی از فرهنگ ایرانی است که در اشیاء خانه، محل کار و زبان فارسی به روشنی خود را نشان می دهد و نمایانگر تجربه زیست ایرانی است که ظاهر امور را به درک واقعی از روابط جهان ترجیح می دهد.

تزئین و زبان در فرهنگ عامه Keywords:

تزئین , فارسی , فرهنگ , ایرانی , هویت