رابطه بین رضایت زناشویی زنان متاهل و عناصر سبک های عشق ورزی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رضایت زناشویی زنان متاهل و عناصر سبک های عشق ورزی بود. این تحقیق از لحاظ ماهیت، کاربردی و به لحاظ زمانی، مقطعی و از لحاظ روش توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان متاهل شهرستان بیجار در سال ۱۳۹۸ بودند که تعداد نمونه با توجه به جامعه آماری به روش رگرسیون به تعداد ۲۰۰ نفر برآورد شد و با روش نمونه گیری غیرتصادفی سهمیه ای انتخاب شد. رضایت زناشویی با پرسشنامه ۴۷ سوالی انریچ و سبک های عشق ورزی با پرسشنامه ۴۵ سوالی استرنبرگ مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که میانگین متغیرهای رضایت زناشویی و عشق ورزی در نزد زنان متاهل شهرستان بیجار بیشتر از نقطه برش آنان بود. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ حاکی از آن بود که با افزایش سطح عشق ورزی و ابعاد آن در نزد زنان متاهل، میزان رضایت زناشویی آنان بیشتر شد. همچنین انواع سبک های عشق ورزی از جمله عنصر صمیمیت، عنصر شهوت و عنصر تعهد ارتباط مثبت و معنی داری با رضایت زناشویی داشتند و از طرفی توانستند رضایت زناشویی را پیش بینی نمایند.