ارزیابی طیف آسیب پذیری لرزه ای با معیار تلفات انسانی (نمونه موردی: منطقه ۳ کلانشهر شیراز)

مخاطرات طبیعی به دلیل شدت و زمان کوتاه اثرگذاری بر اجتماعات بشری تبدیل به یکی از دغدغه­های اصلی برنامه­ریزان و مدیران شهری در سال­های اخیر شده­اند. سهم کشور ما از این مخاطرات بیش­تر مربوط به زلزله است. شهر شیراز یکی از کانون­های پر خطر از نظر احتمال وقوع زلزله در ایران است. این مساله تهدیدی جدی برای پایداریتوسعه این شهر محسوب می­شود. منطقه ۳ شهر شیراز یکی از مهم­ترین مناطق این شهر است که با دو گسل مهم(سلطانII و سعدی) تهدید شده است. با توجه به اهمیت موضوع ارزیابی آسیب­پذیری شهرها در برابر زلزله در مباحث مربوط به برنامه­ریزی شهری، در این مقاله سعی شده است تا با به­کارگیری روش RADIUSبااستفادهازشاخص­هاییچون جنس خاک منطقه، فاصله از گسل، داده­هایتراکمجمعیتی و نوعساختمان­هاوتوزیعآن­هابا تدوین سناریوی زلزله احتمالی روزانه و شبانه، برآورد مناسبی از تلفات انسانی منطقه ۳ شهرداری شیراز در برابر زلزله ارائه شود. در تحلیل اطلاعات نیز از روش­های کمی و کیفی استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیقمشخص شد که تعداد تلفات جانی ناشی از سناریوی زلزله­ای با بزرگی ۲/۶ ریشتر در ساعت ۱۲ ظهر حدود ۷۱۳ نفر خواهد بود و ۹۸۷۶ زخمی برجا خواهد گذاشت. در ساعت ۳ صبح، ۶۴۸ نفر جان خود را از دست خواهند داد و حدود ۷۳۴۲ نفر مجروح خواهند شد. این مطالعه نشان می­دهد، این منطقه به دلیل ویژگی­های کالبدی، وجود ساختمان­های فرسوده، نزدیکی به گسل­های فعال و کیفیت سازه­ای نامناسب به عنوان یک منطقه­ با آسیب­پذیری بالا در برابر زلزله شناخته ­می­شود.این ارزیابی می­تواند در پیش­بینی برنامه­های شهری برای کاهش تلفات استفاده شود.

Keywords:

روش RADIUS , آسیب پذیری لرزه ای , تلفات انسانی , سناریوی زلزله , منطقه ۳ کلانشهر شیراز