مقایسه زمان شروع خوردگی در سازه های بتن مسلح ساحلی و شهری ناشی از تغییر اقلیم
Publish Year: 1401
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 477
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
Export:
Document National Code:
CAUICNF07_044
Index date: 3 August 2022
مقایسه زمان شروع خوردگی در سازه های بتن مسلح ساحلی و شهری ناشی از تغییر اقلیم abstract
خوردگی آرماتورها مهمترین عامل وقوع خسارت و تخریب در سازه های بتن مسلح است. در نظر نگرفتن امکان وقوع و شروع آن منجر به از دست رفتن دوام و پایایی این سازه ها قبل از رسیدن به انتهای دوره عمر مفید آنها و هدر رفت سرمایه های بسیار جهت ساخت و نگهداری میشود. در سازه های ساحلی بدلیل وجود یون های کلر خوردگی ناشی از کلر حاکم بوده و در سازه تحت تاثیر کلر خوردگی از نوع حفره ای می باشد. اما در سازه های شهری که از دریا فاصله دارند خوردگی ناشی از کلر مطرح نبوده و بدلیل آلودگی ناشی از کربندیاکسید خوردگی کربناسیون حاکم خواهد شد. در این تحقیق ابتدا به منظور در نظر گرفتن تاثیرات تغییر اقلیم که برای خوردگی ناشی از کلر شامل تغییر در دما و رطوبت و برای خوردگی ناشی از کربناسیون شامل تغییر در دما و غلظت کربن دی اکسید میشود روابطی جهت پیش بینی این پارامترهای آب و هوایی ارائه گردید. سپس با استفاده از روش مونت کارلو و نرم افزار متلب زمان شروع خوردگی با توجه به تغییر اقلیمبرای هر دو حالت خوردگی ناشی از کلر و کربناسیون برای سه حالت نسبت آب به سیمان مختلف ۰/۴۵، ۰/۵ و ۰/۵۵ با یکدیگر مقایسه گردید. در پایان مشاهده گردید که خوردگی ناشی کلر بسیار بحرانی تر از خوردگی ناشی کربناسیون برای سازه میباشد به طوریکه زمان شروع خوردگی ناشی از کلر در بحرانی ترین حالت حدود ۲۰ سال زودتر از زمان شروع خوردگی ناشی از کربناسیون اتفاق می افتد. لازم به ذکر است که تغییر اقلیم و عوارض ناشی از آن موجب افزایش ریسک خوردگی ناشی از کلر و کربناسیون میشود.
مقایسه زمان شروع خوردگی در سازه های بتن مسلح ساحلی و شهری ناشی از تغییر اقلیم Keywords:
زمان شروع خوردگی , تغییرات اقلیمی , عدم قطعیت , شبیه سازی مونتکارلو , خوردگی ناشی از کلر , خوردگی ناشی از کربن
مقایسه زمان شروع خوردگی در سازه های بتن مسلح ساحلی و شهری ناشی از تغییر اقلیم authors
امیرحسین جعفری
دانش آموخته کارشناسی ارشد، مهندسی عمران-زلزله، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران
سیدعلی داداشی همپا
دانش آموخته کارشناسی ارشد، مهندسی عمران، دانشگاه علم وصنعت ایران
محسنعلی شایانفر
دانشیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
محمد قانونی بقا
استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران