مروری بر روش های و نحوه اعمال خودترمیم شوندگی در بتن زیستی

در این مطالعه مروری بر تمامی باکتری های مورد استفاده در بتن و نحوه اعمال آنها به عنوان مصالح خود ترمیم شونده، می گردد. همچنین در این تحقیق توضیح مختصری در ارتباط با تغییر خواص بتن با اضافه شدن باکتری نیز ارائه می گردد. ریزترک ها به صورت ذاتی در ساختار بتن موجود است که منجر به تخریب بتن گشته و باعث ورود مواد مضر به بتن و در نهای ت خرابی سازه می گردد. به همین دلیل بتن نیاز به ترمیم و بازسازی داد. جهت غالب آمدن بر این موانع و مشکلات ، تکنیک های ارائه گردیده است. با ا ضافه نمودن باکتری ایجاد کننده اوریاز همراه با منابع کلسیم ، منجر به رسوب کلسیت در بتن میگردد. تکنیک کانی سازی زیستی نتایج امیدوارکننده ای در درز گیری ریزترک ها در بتن دارد. ریزترک های تازه تشکیل یافته، توسط روند هیدراسیون بتن می تواند برای همیشگی درزگیری شوند. باکتری های باسیلوس پاستوری ، باسیلوس سوبتیلیس ۲که از باکتری های تجزیه کننده اوره هستنند می توانند با ترشح اوریا ز همراه با منابع کلسیم مخلوط شده شده و با رسوب کلسیم کربنات ترک را درزگیری کنند. برای بهبود تخلخل ساختار بتن، اضافه کردن باکتری جهت بهینه سازی درزگیری استفاده می گردد. بررسی ادبیات و تحقیقات صورت گرفته توسط محققین قبلی حاکی از بهتر بودن روش محبوس سازی نسبت به روش اضافه کردن مستقیم مواد خود ترمیم شونده است و همچنین بیانگر این است که مقاومت و دوام بتن با اصافه شدن باکتری، بهبود می گردد.

Keywords:

باکتری , بتن خود ترمیم شونده , ریزترک , کربنات کلسیم