تاریخچه زبان کهن فارسی ( پارسی )

زبان فارسی زبانی است که در کشورهای ایران، افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان به آن سخن می گویند.فارسی زبان رسمی کشورهای ایران و تاجیکستان و یکی از زبان های رسمی کشور افغانستان است.در ایران بیش از ۴۰ میلیون تن)بین ۵۸٪ تا ۷۹٪) پارسی زبان هستند.در افغانستان ۲۰ میلیون تن، در تاجیکستان ۵ میلیون تن، و در ازبکستان حدود ۷ میلیون تن به فارسی سخن می گویند.زبان پارسی گویش ورانی نیز در هند و پاکستان دارد (زبان فارسی در شبه قاره هندوستان). با توجه به رسمی بودن زبان فارسی در ایران، افغانستان و تاجیکستان و تسلط گویشوران سایر زبان ها بدان به عنوان زبان دوم روی هم رفته می توان شمار پارسی گویان جهان را حدود ۱۱۰ میلیون تن برآورد کرد.گرچه پارسی اکنون زبان رسمی پاکستان نیست، پیش از استعمار انگلیس و در زمان امپراتوری مغول (به فرمان اکبرشاه)، زبان رسمی و فرهنگی شبه قاره هند بوده است. زبان رسمی کنونی پاکستان (اردو)، که «اسلامی شده»ی زبان هندی است، بسیار تحت تاثیر پارسی بوده است و واژه های پارسی بسیاری دارد. به خاطر تاثیر بسیار زیاد زبان فارسی در پاکستان، بنیان گذاران این کشور تصمیم گرفتند که سرود ملی پاکستان به زبان فارسی باشد. در تعاریف رسمی پاکستان، زبان اردو دختر زیبای زبان فارسی معرفی می شود.